ölmeyecem"dedi Muradda. Cemil güldü.
Üreyinde dua edirdi ki Zeynebi soruşmasın. Yoxsa Murad heqiqetleri öyrenerse Cemile esebleşecekdi Zeynebi bee fikirden daşındıra bilmediyi üçün.
Murad derinden nefes alıb gözlerini yumdu.
"O alçağı öldürmekden beter edecem"dedi Murad. Cemil artıq bilirdi ki növbeti suale Zeyneb olacaq.
"Zeyneb hanı Cemil?"dedi Murad.
Cemil içinden inanmasına dua ederek yalanları demeye başladı.
"Iıııı Zeyneb xalasıgilde qalmağa getdi. Bir müddet. Leyla xestedi"dedi Cemil.
Murad inanmırmışcasına gözlerini açdı.
"Mene bunu etmediyini de Cemil. Zeynebi tek başına xalasıgile göndermediyini de"dedi Murad.
"Sakit ol dostum. Ne olub ki?"
"Ne olub? O Fuad iti etrafımızdadı. Zeynebi tek gören kimi ac çaqqallar kimi hücüm edecek. Sen bu tehlükeni nece düşünmedin?"dedi Murad. Bir terefden de Cemile hirsli hirsli baxırdı.
Cemil artıq kelmeyi-Şehadeti oxuyurdu içinden. Eger Murad sadece buna göre bu qeder esebleşibse heqiqeti öyrendiyi her halda silahıyla Cemili alnından vuracaqdı.
"Yox narahat olma Murad. Zeynebi öz ellerimle evlerine qoydum. 5 6 neferde qoruma verdim."dedu Cemil. Amma içi heç rahat deyildi. Dostuna ilk defe idi yalan deyirdi.
__________________________________
Zeyneb xalasıgile gelib otağında oturmuşdu. Artıq 1 ay olardı ki Zeyneb Muradla olan evine getmirdi. Muradsız o evde qalmaq Zeynebe işgence kimi gelirdi.
Ona göre de xalasıgilde qalırdı. Yatağında oturup planını bir daha gözden keçirdi. Planında heç bir qüsur olmamalıydı. Yoxsa bu qüsur ona canı bahasına başa gelecekdi.
İçindeki intiqam hissiyle alışıb yanırdı. Bir an evvel bu işi bitirmeliydi. Muraddan xebersiz.
Telefonunu eline alıb Fuadın nömresini yığdı. İki defe çalandam sonra Fuad telefonu açdı.
Zeyneb sesini deyişdirerek sanki ağlayırmış kimi etdi.
"Alo Fuad sensen?"
"Menem. Ne isteyirsen?"
"Heç ne. Sadece sene ehtiyacım var"
Fuad şüphlenmişdi.
"Ne danışırsan sen?"
"Bilirem sene zeng etdiyim üçün şokdasan. Amma emin ol menim sene ehtiyacım

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 8 >>