mafiyanın sevgisi
bölüm 14
cemil nerminin yanında idi. zeynebse muradla
danışmaq üçün an qollayırdı. sonunda murad
kofe alıb xestexananın bağçasına çıxdı.
zeynebde ardınca getdi.
muradın yanında gelib dayandı.
"meni dinlemeni isteyirem murad" dedi zeyneb.
çox qorxurdu eslinde. üreyi esirdi. murad onu
tersleyecek istemeyecek deye çox qorxurdu.
murad heç ne demeden kofesini içmeye davam
etdi.
"meni dinleyeceksen?"
murad yene heç ne demedi.
"yaxşı. onda men başlayım. o gün men fuadla
yatmaq üçün o eve getmedim. bele bir şey
olmayacaqdı. amma sen deme fuad iti menim
planımı bilirmiş. meni öz otağına aparandan
sonra birden üstüme cumdu. meni yatağın...."
zeyneb sözüne davam ede bilmedi.
onun sözünü murad kesdi.
"kes! eşitmek istemirem" dedi.
zeyneb diksindi muradın bu ses tonundan ama
vazgeçmedi. danışmağa davam edecekdi.
"niye meni dinlemek istemirsen?"
"niye? zeyneb sence murdar düşmenimin
nişanlıma nece tecavüz etmesini dinlemek
asantdı? bunu eşitmek asantdı? o gün men
biraz daha gecikseydim"
murad daha çox davam ede bilmedi.
zeynebse muradın her sözünde yıxılmışdı. onun
üçün de ağır idi bunları danışmaq amma mecbur
idi. murada her şeyi olduğu kimi danışacaqdı.
"yaxşı murad. seni başa düşürem. seni gözleye
bilerem. istediyin qeder zaman vere bilerem.
yeter ki sonunda yene bir yerde olaq"
zeynebin içi qan ağlayırdı.
"zaman. sene zamanı deyim. heç vaxt!"
zeyneb o an nefes ala bilmediyini düşündü.
bitmişdi? murad ona heç vaxt dönmeyecekdi???
acımı içimdemi yaşamalıyam? çox mu böyük
sehv etdimde murad menden üz dönderdi?
zeyneb gözünden damlayan yaşları elleriyle silib
nefes almağa çalışırdı. murad bu sözü deyib
gedenden sonra sanki zeynebin bütün ümüdünü
de özüyle aparmışdı
zeynebin hıçqıraraq ağlamasına yoldan keçen
her kes baxırdı. amma zeyneb bunu fikirleşecek
halda deyildi. onu canından çox seven
sevgilisini, nişanlısını itirmişdi.
bilmirdi hara getsin zeyneb. hara sığınsın?
muradı onu terk etdiyi an yox olmuşdu

[1] 2 3 ... 8 >>