bu
dünyadan. sahibsiz qalmışdı sanki.
ağlaya ağlaya öz evlerinin xalasıgilin evlerine
gelib çıxmışdı. eve girdi. heç kes yox idi evde.
zeyneb açarları stolun üstüne atıb otağına
getdi.
yatağında oturdu. olanları, muradla
yaşadıqlarını fikirleşdi. ne çox şey yaşamışdı
muradla. ikisi de ölümden qayıtmışdı.
başlarendan çox bela gelib keçmişdi.
sonra ders stolunun üstünde bir qab gördü.
gülümsedi zeyneb. bu muradla onun anılarının
cemleşdirdiyi qab idi.
eline aldı qabı. açdı. qabağına ilk şekilleri
çıxdı. bir şekilde murad zeynebin gözlerini tutub
yanağından öpürdü. zeynebse gülürdü.
bir sonrakı şekilde zeyneb tort bişiren yerde
murad onu qucaqlayırdı. ağlamağa başladı
zeyneb yene. elleri esdi. daha çox baxa bilmedi
onunla şekillerine.
elinden qoydu şekilleri. qabda şekillerdenbaşqa
muradın zeynebe aldığı hediyyeler vardı.
zeyneb bahalı hediyyeler sevmezdi. ona göre
murad ona elinden geldiyi qeder menevi deyeri
olan hediyyeler alardı.
kiçik ayı oyuncağı götürdü eline zeyneb. bunu
ona murad luna parkda oyunda qazanmışdı.
güldü zeyneb ne qeder de xoşbext idi o gün.
amma indi...
sonra bir bilet gördü. eline götürdü bileti. bilet
bir neferlik amerikaya aid idi. yadına düşdü
zeynebin bu bilet.
murad almışdı ona bu bileti. ailesine toydan
sonra baş çekmeye gedecekdi.
ağlına bir fikir geldi o an zeynebin. bir qerar
aldı. gedecekdi burdan. muraddan uzaqlara
gedecekdi.
onsuzda murad artıq onu istemirdi. burda daha
çox qala bilmezdi zeyneb. çünkü her yer onu
xatırladacaqdı zeynebe.
içi yanacaqdı. bir qerar aldı. bacısını da
götürüb amerikaya ailesinin yanına gedecekdi.
belke bele asant olardı. muraddan uzaq qalmaq
daha yaxşı olacaqdı.
eşyalarını topladı. paltarlarını çamadana
yığdı. bütün her şeyi hazır idi. biletide. bileti bu
gece saat 11e almışdı.
amma murada içindekileri bildirmeden
getmeyecekdi burdan.
bir kağız, bir qelem aldl eline. göz yaşları isyan
ederek gözlerinden süzülerken elleri ese ese
qelbinin sözlerini yazdı

<< 1 [2] 3 4 ... 8 >>