ayağa qalxdı.
"en yaxşısı onun evde olduğunu öz gözlerimle
görüm. yoxsa rahat olmayacağam"
"yaxşı murad sen get. men burdayam"
murad maşının açarlarını stolun üstünden
götürüb tez xestexanadan çıxdı.
maşını süretle sürürdü. in şa allah zeyneb evde
olar deye içinden dua edirdi.
_______________________
"bacı biz niye indi amerikaya gedirik?"
"ele lazımdı leyla. getmeliyik"
"murad da gelecek?"
"yox leyla. murad gelmeyecek."
"axı niye? men onun üçün çox darıxacam"
zeyneb dile getirmese de içinden 'men de çox
darıxacam' dedi.
teyyare 5 deqiqeden sonra qalxacaqdı. zeyneb
hazır idi. yeni bir heyat onu gözleyirdi.
muradsız bir heyat...
belke de amerikada xoşbext olacaqdı. yarım
qalmış tehsilini davam etdirerdi.
belke de heç xoşbext olmayacaqdı. muradsız
qala bilmeyecekdi.
bunları düşünerken bir damla yaş axdı
gözlerinden zeymebin.
tez eliyle sildi göz yaşını. güclü olmalıydı.
___________________
murad zeynebin xalasıgile getmişdi. amma evde
heç kes yox idi.
bir ümid öz evine geldi murad. belke bura gelib
deye.
maşını evin qabağında saxladı. açarları
cibinden çıxardarken yere düşdü. eyilib
götürende mektub sataşdı gözüne
mektubun üzerinde 'balacandan' yazılmışdı.
eline götüre bilmedi kağızı.
gözlerini yumub açdı. pis bir şey olduğunu hiss
etmişdi artıq.
zorla özünü toplayıb mektubu eline aldı.
yavaşca açıb oxumağa başladı.
oxuduqca yumruğunu sıxırdı. inanmaq istemirdi
gedeceyine.
sıxdığı yumruğunu divara vurdu hirsle.
"ahh balacam ahh. sen menim olduğunu ne vaxt
başa düşeceksen? sene mensiz nefes almaq bele
qadağandı"
tez telefonunu götürüb bir dostuna zeng vurdu.
bu güne olan bütün teyyare biletlerini öyrendi.
ancaq amerikaya gede bilerdi zeyneb. ona göre
bütün amerikaya olan biletlerin vaxtını öyrendi.
bu onun üçün uşaq oyuncağı idi. ne de olsa o
murad eliyev idi.
süretle maşını hava limanına sürürdü. dostu
zeng edib birinci biletin saat 11e olduğunu dedi.
murad tez qolundakı saata baxdı. 11in tamam
olmasına 3 deqiqe

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 8 >>