baxdığımda gözlerimdeki minnetdarlığı görmek isteyirsen. Eslinde yanımda olmağın menim sene en böyük minnetdarlğımdı.Tam qarşımdakı stula oturursan ve meni izlemeye başlayırsan. Ne olar qalx ordan.Sene baxarken yaza bilmirem seni, seni yzmaq deyil yaşamaq gelir içimden.Gözlerini,gülümsemeyini yaza bileceyim söz yoxdu lüğetde.O gözlerini,gülümsemeyini sevirem.Heç bir not yoxdu senin sesini yazmağa.Sesini eşitmeyi sevirem.Seni ve gözelliyini çeke bilecek ressamın dünyaya geldiyine inanmıram.Sene baxmağı sevirem.Yerini heç kimin tuta bilmeyeceyini bilirem ve seni her şeyden çox sevirem. Kimsen,hardasan bilmirem,amma seni xeyal etmek gözeldi.Seni xeyal etmek bu qeder gözeldise,seni yaşamaq daha gözeldi.Belki bir gün çıxarsan qarşıma ve mene baxıb gülümseyersen,heyacanlandırarsan meni.Belki de heç çıxmazsan qarşıma,sadece xeyallarımda qalar ve orda böyüyer sevgim.Eslinde bilirsen seni tapdığım o gün üçün xeyal qurmamalıyam. Hediyye olmalısan menim üçün.

Güneşin uzaqlarda yox olduğu anlarda oyandım xeyallarımdan.Ne sen var idin yanımda,ne de xeyallarımdakı baxışların.Yaşanılası yalnızlığımı hele de yaşayıram,amma yaşanılası xeyallarımın sonu geldi.

Men burada, bu külekli gecede seni ve senin sevgini gözleyirem. Üreyimdeki xeyalların gerçek olmağını isteyirem.Harada olursan ol, ne vaxt qarşıma çıxacaqsan çıx indiden deyirem: ”Varlığın xeyalından gözeldir bilirem. Seni çox sevirem”.

<< 1 [2]