bir yox iki olacaq. Sen casusluq etmeye
davam ele. He birde Muradgilde olanda birde
mene zeng eleme."
'Xoşbext olmağın yollarını axtarırdı qadın. Çox
sınamışdı heyat onu. Çox yormuşdu. İstediyi tek
şey xoşbext olmaq idi. Sevdiyiyle, sevdikleriyle
beraber.
İnanırdı da. Heyat her defe acımasız olacaq
deyilki. Bir defe de şans üzüne güler deye ümid
edirdi qadın.
Her şeyi yazdığı o defterine bunuda artırdı
qadın. "Heyat qorxulacaq qeder acımasız deyil.
Sadece yaşaya bilecek qeder cesaretli olmalısan"
"Zeyneb gözelim hardasan?"
Zeyneb elindeki kitabın sehifesini qatladı ve
stolun üstüne qoydu.
Sonra fincandakı qehvesini yavaşca udaraq
erine cavab verdi.
"Eyvandayam heyatııım"
Murad eyvana ağır adımlarla girib Zeynebi
öpdü.
"Sen hamile olduğundan buyana çox duyğusal
olmusan. Kitab zad oxuyursan. İndi hansı kitabı
oxuyursan?"
Zeyneb erinin bu sözüne kiçik bir gülümseme
gönderdi.
"Eşq ve qürur. Maraqlı kitabdı sen de
oxumalısan mence"
"Çox sağol. Payın artıq olsun qadınım. Amma
menim kitab oxuyacaq qeder ne vaxtım var ne
de hevesim. Hem sen mene danışsan daha
maraqlı olar"
Zeyneb Murada göz süzüb elindeki qehve
fincanını stolun üstüne qoydu.
"Neyse. Senin işin yoxdu? Ne eceb bu vaxtı
evdesen?"
"Eee insanın arvadı hamile olunca fikri evde
qalır. Geldim ki görüm neynirsen? Yeni
xidmetçimizden razısan?"
Zeyneb xidmetçi sözünü eşitdiyi an yerinde
rahatsızca terpendi. Gülümsemesi soldu. Ne de
olsa Aygünden sonra kimese güvenmek Zeyneb
üçün çetin idi.
Etraflarında o qeder düşmenleri varken içi heç
rahat deyildi Zeynebin.
"Yaxşıdı. Yeni öz işindedi."
Zeynebin rahatsız olduğunu gören Murad özü de
esebleşdi. Nefesini sesli şekilde çöle verib
Zeynebe baxdı.
"Zeyneb, bilirem çox qorxursan. Bu da
düşmenlerimizden biri olar deye qorxursan.
Amma narahat olma seni tehlükeye atmaram
heç vaxt"
Murad Zeynebe teselli verse de özü fikirli idi.
Nergizi araşdırmışdı. Amma dünen Cemil
Murada zen edib Nergiz haqqında yeni şeyler
öyrendiyini

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 >>