Tekliyimle oturmuşam balkonun bir küncünde ..
Senden danışıram xeyallarıma ..
Men senden danışdıqca, qollarımda sarılmağın görünür, hesretin gözleri dolur, sarılır qollarıma ..
Neçe vaxtdır “yuxun şirin” deyen yox ..
Bir quruca sağol qalıb qapımın qulpunda qalan ellerinin izinde, ilişib qalıb saçların, yastığımın üzünde .. Her gün sığallayıram, tek-tek toplayıram, hörürem axmaq kimi ..
İnanki bu heyatda heçne incitmir meni, sensiz darıxmaq kimi