xüsusiyyetle bunu bize belli etmemeye çalışırdı. Bu anlar qelbinden neler keçirdi bilmirem, ancaq daha burada dayanmağa qüvvesi qalmadı, durmayıb eve keçdi.
Lale mene çatar- çatmaz bağrına basıb xeyli buraxmadı. Döne-döne öpdü.
- Gör, bir kim gelib ilahi! Yağmurum gelib!
Birden gözü elimde tutduğum sebetdeki körpeye sataşdı. Heyranlıqla içini çekib gülümsündü:
- İlahiii....! Sen, bir buna bax..! - Tebessümle sebeti menden alıb qucağına götürdü. Körpenin üzünden öpdü - Caan... Qurban sene!
Metanet bibi kövrelmiş halda mene yaxınlaşdı.
- Xoş gelmisen, qızım! - deyib, meni köksüne sıxdı - Gel, gel burada dayanma.
Evin qapısından içeri addım atanda qeyri - ixtiyarı ayaq saxladım. Yasinin böyüdülüb çerçiveye salınmış fotoşekili kamodun üstünde hemişeki kimi hele de öz yerinde dururdu.
Qazandığı medallar, diplomlar, fexri fermanlar ümumiyyetle ona aid olan her şey ve her şey eynile beş il evvel olduğu kimi burada idi. Yerinden terpenmemişdi. Eksine sayı biraz da çoxalmışdı.
Bu beş il erzinde gülmeyi unudan qemli gözlerim emim oğlunun şekilden mene dikilen o mavi gözlerine zillenib qalmışdı.
Ne vaxtsa hansısa bir ölkede çempionat zamanı çekilmişdi bu şekil. Ermeni esilli reqibine cemi bir fendle qalib gelen Yasinin qelebe sevincini auditoriyaya yaşatdığı o anın fotosu idi bu şekil. Düyünlenmiş yumruqlarını meğrur bir eda ile havaya qaldırmış Yasinin kömür rengli qara saçları alnına dağılmış, çatılan qaşlarının altından obyektive zillenmiş iri mavi gözleri üzündeki hemişeki ciddi ifade, qorxubilmez duruşu ile o qeder tebii ve canlı idi ki, sanki fotoşekilden deyil, qarşımda dayanmış birbaşa üzüme baxırdı menim.
Onsuz da anlaşılmaz duyğular içinde idim, bu şekli görmeyimle özümü daha da birteher hiss eledim.
Bu anlar ağlıma bele getirmezdim ki, uzun müddetdir xarici ölkelerden birinde yaşayan ve mehz bu gün vetene dönen Yasin ele bu deqiqelerde hava limanına enib.
Bilmirem haradasa bele bir fikir oxumuşdum.
,, Heyatda heç bir qarşılaşma tesadüfi

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 11 >>