çekdiyini hiss edib özünü yığışdırdı. Vaxt itirmeden maşını herekete getirib süretle ötüb yanından keçdi. Lakin bir sual onun zehnini dehşetli derecede meşğul etmeye başladı.
Evveller burada rastlamadığı bu oğlan kim idi? Bu evde ne gezirdi? Rehmanın yaxınlarından biri idimi, yoxsa bilmediyi başqa bir sebeb vardı?
Pünhan özüne verdiyi suallara heç cür cavab tapa bilmirdi.
Aşiq olduğu qızın qapısından çıxan gencin kim olduğunu öyrene bilmemesi onun rahatlığını bir göz qırpımında elinden almışdı. Qısqancliq hissi onun yatmış duyğularını özü de hiss etmeden üze çıxarıb qezebini bir anda oyatmışdı.
Yasinin çöhresi gözünun önünden çekilib getmirdi. Daxilinde tüğyan eden şübheli duyğular içinde vurnuxur, düşünüb dururdu.
-- Bu sima mene haradansa tanış gelir. Harada gördüyümü axı niye yadıma sala bilmirem?!
Yolboyu ancaq bu haqda düşünüb durmuşdu.
***
Sedef Ceylanı her zaman olduğu kimi mehriban ve semimi qarşıladı. Qulluğunda durdu.
Sedef menim ögey anamdır. Menim altı, menden iki yaş böyük olan bacım Zeynebin ise sekkiz yaşı olanda atam onunla evlenib.
O, bize qarşı hemişe isti münasibet gösterib qayğımıza qalsa da men bu qadınla heç cür yola getmirdim. Sözün düzü atamı onunla bölüşe bilmirdim. Atama hedden ziyade bağlı idim. Onunla nefes alırdım. O, meni şahzade kimi böyüdüb el üstünde saxlamışdı. Her daim nazımla oynamışdı. Bir kelmemle dünyanı ayaqlarımın altına serirdi. Hele bu günedek bir dediyim iki olmamışdı. Evde her şey menim isteyime uyğun ölçülürdü. Mene olan diqqet ve qayğı bir ayrı idi. Buna göre de özümü tanıyıb heyatı derk etmeye başlayana qeder men kederin, qem- qüssenin ne demek olduğunu hiss etmemişdim. Bu sebebden erköyün, deymedüşer idim.
Ağlıma bele gelmezdi ki, çox keçmeyecek, heyat bu yaşıma qeder yaşadığım bu xoş günleri burnumdan birce-birce getirecek. Bu gün gülen gözlerim sabah göz yaşından, qem- qüsseden savayı heç ne tanımayacaq.
....Hemin axşam Yasin bizde qaldı. Atamla bir guşeye çekilib uzun- uzadı ne baredese

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 16 >>