tapa bilmeyib çox vaxt mübahise etdiyimiz ve ferqli düşüncelere sahib olduğumuz üçün men onu qıcıqlandırmaq namine her zaman bele xitab edirdim.
Telefonu qulağına tutub gözleyen Yasinin zengine tezlikle cavab verildi. Ve o, qanıqara halda :
-- Emi... Bağışla narahat edirem seni... bu qız.... ne deyir bele? Sen doğrudan buna razısan? - Suallara ara verib bütün diqqeti ile dinlemeye başladı.
Atama zeng vurması meni cin atına mindirdi.
-- Demeli, sen mene inanmırsan, he? - Hikkeli bir eda ile üzümü çevirib onu oradaca qoyaraq qapıya üz tutdum- Ne deyirem ki, qoy bele olsun!
Arxadan qulağıma onun sesi doldu:
-- Aydındır, başa düşdüm! Arxayın ol!
O, bunu deyib söhbete son vererek arxamca geldi, göz qırpımında mene catıb erkle:
-- Gözle görüm! - dedi.- Ünvanı de.
Qanlı -qanlı gözlerinin içine baxaraq bilerek susdum. Yasin cavab teleb eden nezerlerle üzüme baxmağa davam eledi. Lakin sebrinin get- gede tükendiyini hiss edib bir de tekrar etdi:
-- Ünvan!
-- Belke gedib Sedef gelinbacından da soruşasan? Üreyin sakit olsun!
Menim bu kinayeli sözlerim qarşısında o, özünü qetiyyen sındırmadı. Eksine meni qıcıqlandırmaq üçün tamam sakit terzde :
-- Problem deyil! - dedi- Lazım gelse, ondan da soruşaram.
O, bele deyende acıqla :
-- Sen zehmet çekme, men özüm gederem! - dedim- Onsuz da bir- birimizin dilini anlamırıq.
Narazılıqla fısıldadı:
-- Ünvanı deyeceksen? - Dayanıb gözledi.
Men onun sualını cavablandırmaq evezine bu sözleri dedim.
-- Sen ümumiyyetle Bakıya yola düşmeyi ne vaxt planlaşdırırsan? Eminem ki, Jale de çox darıxır.
Yasin tutqun nezerlerle üzüme bir xeyli baxdıqdan sonra :
-- Eger bunu bilmek sene bu qeder maraqlıdırsa, o zaman aydınlıq getirim, rahat ol! Men bura öz xoşumla gelmemişem, emi çağırdı, geldim. Bir gün de qal dedi, sözünü yere sala bilmedim, qaldım. Halbuki menim özümün de Bakıda bütün işlerim yarım qalıb. İndi bir zehmet, ünvanı de, seni aparım, men qayıtmalıyam. Görülesi vacib işlerim var.
.... Taksiye

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 16 >>