mindikden sonra Yasin xeberdarlıq etmeyinden de qalmadı.
-- Yalnız bir saat! Bir saatdan artıq yox! Bax, xeberdarlıq edirem sene, bir saatdan iki deqiqe artıq vaxt xerclesen cerime olunacaqsan.
-- Bes bele de! Atam izn verdiyi halda vaxtı, zamanı mene sen teyin edirsen?
Sözümü ağzımda qoydu:
-- Men cavabdehem! Buna göre!
Baxışlarımı çevirib iradla üzüne baxaraq sual verdim:
-- Bilirsen, seninle niye yola getmirik? Sene niye bu qeder acıqlıyam?
-- Göresen niye?
-- Çünki, sen menim her sözüme şübhe ile yanaşırsan. Her sözde bir qebahet arayırsan. İnanmırsan!
Yasin bir gözü sürücüde, mene cavab verdi:
-- Bunun inam ve etibarla heç bir elaqesi yoxdur. Bunun adı mesuliyyetdir! Emi seni mene tapşırıbsa demeli, men mesuliyyet daşıyıram! Men cavabdehem! - Danışa-danışa gizletmeye çalışdığı gerginlikle donumun eteyini bir hemlede dartıb dizlerimin üstüne çekdi, men terefe baxmadan narazılıqla gözlerini süzdürüb üzünü pencereden çöle tutdu.- Aydın oldu?
Daha sesimi çıxarmadım. Pencereden yola baxa- baxa düşündüklerimin tesiri altında dodaqlarımı dişlerimin arasında sıxıb çeynedim.
Yolu yarı etmişdik ki, birden sanki yuxudan ayıldım. Yasinle mübahise etmekden göreceyim işleri de unutmuşdum.
-- İlahi, tamam unutmuşam, men hele heç hediyye de almamışam. - Ehvalım korlanmış halda onu süzdüm. - Offf..! Sayende bütün günüm berbad oldu!
-- Deyinme bu qeder. Bunu özüne derd edirsense, birlikde gedib alarıq.
Dediyi kimi de etdi. Birlikde telebe yoldaşım üçün hediyye seçib aldıq. Diqqet etdim ki, gözel zövqü varmış.... Bir sözle qadın ruhundan anlayırdı....
Hemin gün meni banket salonunun girişinden içeri ötürüb özü geri qayıdan Yasin bir saat sonra dalımca geleceyini vurğulayıb getdi.
Telebe yoldaşlarım hamısı burada idi. Sonuncu gelen men olmuşdum.
Doğum günü meclisi çox gözel keçirdi. Deyib- gülür, eylenir, son zamanların en çox dinlenilen " Hit" lerine reqs edirdik. Vaxtın, zamanın su kimi axıb keçdiyinin ferqinde bele olmamışdıq.
Aradan daha ne

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 16 >>