Bir zamanlar doğulmaq üzre olan bir körpe varmış.Tanrıdan soruşmuş:





-"Meni sabah dünyaya göndereceyinizi eşitdim. Amma men, bu kiçicik ve çaresiz halımla orada nece yaşaya bilerem?... "



Tanrı cavab vermiş:



- "Senin üçün seçmiş olduğum bir çox melek arasında o seni gözleyir olacaq ve her cür ehtiyacını qarşılayacaq. "



- "Amma burada cennetde, xoşbext ola bilmem üçün çox da bir şeye ehtiyacım yox idi. Yalnız mahnı oxumaq ve gülümsemek mene çatırdı."



- "O sene mahnılar söyleyecek ve her gün gülümseyecek. Sen ise onun sevgisini hiss edecek ve xoşbext olacaqsan. "



- "Yaxşı insanlar mene danışacaqları zaman, men onları nece anlayacaq ve cavab vereceyem?"



- "Meleyin sene eşide bileceyin en şirin sözleri söyleyecek ve sebirle sene danışmağı öyredecek."



- "Yaxşı seninle danışmaq istediyimde ne edeceyem? "



- "Meleyin ellerini nece birleşdirmeyin lazım olduğunu ve mene dua etmeyi öyredecek."



- "Eşitdiyime göre aşağıda çox pis insan varmış. Meni onlardan kim qoruyacaq? "



- "Meleyin öz heyatı bahasına seni qoruyacaq."



- "Amma artıq seni göre bilmeyeceyeim üçün men hemişe kederli olacağam."



- "Meleyin sene hemişe menim haqqımda danışacaq ve mene çata bilmenin yollarını öyredecek, eslinde men de onsuz da hemişe yanında olacağam. "



Tam o sırada cennetin qapıları açıldı ve dünyadan sesler gelmeye başladı. Uşaq telaşla soruşdu:



- "Tanrım , deyesen getme zamanım geldi, lütfen mene meleyimin adını söyleyersenmi? "