Hesretle baharın gelişini gözleyirem. O, baharı ki, demir barmaqlıqlar arasından ancaq teravetini, nefesini duya bilerem. O, baharı ki, burda qadın dolu ve her terefden bir ses gelen, her ürekden bir derd bölüşülen, amma yene de bu ses dolu zülmet sessizlikde, yene de ele hemin bu demir barmaqlıqlar arasından quşların şen cikgiltisini eşideceyem. O, baharı ki, hele 9 il belece gözleyeceyem.
Bu gün düz 1 il keçir ellerime qandallar taxılan o günden, amma hele de gözlerimin önünden getmir hökmün oxunan o an. 4 terefimde mehkeme divarları, qarşımda mene meni celladmışam, qeddarmışam kimi gösteren, soyuq baxışlı hakim, bir terefimde lehime, digerimde ise eleyhime olan vekiller, arxamda ise neçe-neçe meni qınayan, mene nifretle baxan, mene tüpüren gözler...Men nece de yalqızammış, ay Allah! Heç kim meni dinlemedi, anlamadı, heç kim mene inanmadı.
Offf...of pul, pul, pul.. Dilim utana-utana boynuma alır ki, ne qeder böyük güce sahibdir bu balaca kağız parçası. Zeif, yüngül insanların, üstünde nece de ağalıq edir pul, öz qullarını ağa göstererek.
Ehh....., başladılar danışmağa yalançı şahidler, yekeqarın vekiller. Ama men heç kimi eşitmirdim. Dehşetden berelmiş, acıdan yaşarmış gözlerimle baxırdım etrafıma ve düşünürdüm: Aman Allah gözlerimin önünden nece de axır heyatım. Bu güclü görünen, özlerini ağıllı, doğru sayan insanların arasında deme birce menemmiş zeif görünsemde esl güclü, doğru olan. Çünki, emelimden peşmen deyilem, alnım açıq, üzüağ baxıram qarşımdakına, boynum bükük deyil.
Gören, nedir namus? Vehşi bir pencenin ve ya dişin qabağına atılacaq yemmi, bir toz qeder deyeri olmayan gereksiz bir şeymi? Cinayetkarammı? - beli. Bu adı özüme qazandığım o an, coşmuşdu, dayanmadan hereketde idi, fırlanırdı feleyimin çerxi. Ne qeder hayqırsam da, hayqırışım sanki, içimde boğulmuş, ya da lal bir insanın çığırtısıymış kimi heç eşidilmedi. Hansı ki, avazım en son tonuna qeder, çığırırdı, amma, boşa, çünki, heç ne durduran deyil bu çerxi. Buna yeten güc yoxdur. Bu gün

[1] 2 >>