men özüm qırxaram»- demişdi. Bir ile yaxın işlemesine baxmayaraq, hele heç kes Pinkertonun kimise tenge getirdiyini görmemişdi - deye Maksi söhbetine davam etdi. Hemin ilin payızından qızcığaz mektebe getmeye başladı. Ve günde iki defe - seher ve günorta berberxananın yanından keçmeli olurdu. O, yene evvelkitek qorxa-qorxa, xırda balıq sayağı sürüşüb keçir, pencereden tekce onun sarı-qonur başı görünür, ani olaraq yoxa çıxırdı. Ele bil qızcığaz konki üstünde gezirdi. O, evveller mektebe tek gedirdi. Sonralar ona bir neçe uşaq da qoşuldu. Qızlar qışqıra-qışqıra berberxanaya baxmadan keçirdiler. Pinkerton ise hemin vaxt pencereden boylanıb, onların arasında Syuzeni axtarırdı. Maksi danışır ki, o, Mettle saat olmadan bele Pinkertonun hereketlerinden haçan sekkize beş deqiqe ve üçe beş deqiqe qaldığını deqiq bilirdiler. O ise özünden asılı olmayaraq mekteblilerin sesini eşiden kimi pencereye cumurdu. Qızcığaz berberxanaya gelerken Pinkerton ona iki ve ya üç naneli noğul verirdi. Halbuki diger uşaqlara cemi bir noğul çatırdı, bunu da Maks bele söyleyirdi.
- Yox, deyesen, bunu mene ikinci berber Mett Foks danışmışdı. Milad bayramında Pinkertonun qızcığaza kukla hediyye etmesini de o demişdi. Mettin bundan nece xeber tutduğunu deye bilmerem. Ancaq tam eminem ki, Pinkertonun özü bu barede ona heç ne danışmamışdı. Görünür, Mettin xüsusi yanaşma terzi vardı. Çünki Pinkerton haqqında o, Maksiden çox bilirdi. Mett aileli idi. Bu kök adamın şişman üzü vardı. Gözlerinin yorğun ve ya kedeli olduğunu ayırd etmek çetin idi. Ela oğlan olan Mett Pinkertondan azca geri qalsa da, yaxşı berberdi. Az danışmağına baxmayaraq, o, Pinkerton haqqda çox şey bilirdi. Halbuki çox danışanlardan heç biri Pinkertondan bir söz bele qopara bilmirdi. Görünür, çox danışanların emeli söz demekden o yana getmirdi.
Bilmirem niye, amma Pinkertonun her milad bayramı qızcığaza hediyye verdiyini tekce Mett danışırdı. Qız böyüdükden sonra da Pinkerton ondan hediyyelerini esirgemirdi. Bunu da Mettden
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç