heyecanlanmaq olmaz; her cür rahatsızlıq ona ziyandır. Buna baxmayaraq, indi Luiza eminlikle deyirdi ki, heç vaxt razı olmaz ki, qızı özünü yaşlı, elden düşmüş bedbext bir qadına hesr etsin. Ayris bunu eşitmek bele istemirdi. Bu ki, özünü qurban vermek deyil?! Xoşbextlikdir! Yazıq anaya nedese kömek köstere bilirsense, bundan böyük seadet olar?! Luiza ise derinden ah çekib onun xidmetini qebul edirdi.
- Mene yardımçı olmaq Ayrisin üreyincedir,-Luiza dedi.
- Size ele gelmirmi ki, Ayris daha çox adamlar arasında olmalıdır?- deye soruşdum.
- Men ele bunu ona her gün deyirem. Onu eylenmeye mecbur ede bilmirem... Allah görür, men istemirem ki, kimse menden ötrü eziyyet çeksin.
Men Ayrisle bu barede söhbet edende, görün o mene ne dedi:
- Yazıq anam! Dostlarıma qonaq getmeyimi, onlarla meclislerde olmağımı isteyir...lakin men harasa getmek üçün hazırlaşanda, o saat anamın ürekkeçmesi tutur... Yaxşısı budur, ele evde oturum...
Çox keçmedi ki, Ayris sevdi. Menim bir tanışım vardı; çox yaraşıqlı, münasib bir genc idi. O, sevgisini Ayrise bildirdi ve qız da ona könül verdi. Ayris menim xoşuma geliridi, buna göre de onun bu sevdasına sevindim. Sevinirdim ki, nehayet, bu qızın da öz aile heyatı olacaq. Görünür, Ayris evveller heç ağlına getirmezdi ki, bele şey ola biler.
Günlerin bir günü Ayrisin nişanlısı meyus-meyus mene dedi ki, toy qeyri-müeyyen müddete texire salınıb. Ayris anasını tek qoymaq istemir. Elbette, bunun mene dexli yox idi, lakin buna baxmayaraq, Luiza ile görüşmeyi qerara aldım. Luiza adeten dostlarını çay süfresine devet edirdi; indi bir qeder yaşlaşmış, etrafına ressamları ve yazıçıları yığmağa başlamışdı.
- Eşitmişem Ayris ere gedir,- deye hal-ehvaldan sonra soruşdum.
- Hele melum deyil. Hele ki yox! Amma çox isterdim ki, o, ere getsin. Men onun ayaqlarına döşenib yalvardım ki, ere getsin, o ise meni terk etmek istemediyini bildirdi.
- Size ele gelmirmi ki, onun üçün çetindi?
- Dehşetli derecede. Düzdür, menim vaxtıma bir
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç