dövre vurub gelirdiler, ellerinde elektrik fenerleri vardı.
- Enrike, yalvarıram, mene kömek et!-deye qız yene zarıdı.
Mariya peyserinde qatdadığı ellerini araladı, onları yana uzatdı.
- Qoy bele qalsın. Qaçaram, qoy gülle atsınlar. Bele daha yaxşıdı.
Mariya yavaşca qalxıb maşına doğru qaçmağa başladı. Projektorun işığı ona tuşlandı; Mariya qaçırdı, ona ele gelirdi ki, bele yaxşıdı. Projektorun kor eden işığına baxa-baxa qaçırdı.
Arxadan qışqırır, lakin ateş açmırdılar. Birden kimse onu qamarladı ve qız yıxıldı; Mariya onu tutan adamın tövşediyini duydu. Sonra kimse onun elinden tutub qaldırdı. Sonra onlar Mariyanı maşına getirdiler. Onlar qızla kobud reftar etmirdiler, lakin inadla onu maşına aparırdılar.
- Yox, -qız qışqırdı.-Yox, yox!
- Bu qız Visente İturbenin bacısıdır,-leytenant dedi. –O, bize lazım ola biler.
- Onu artıq sorğu-sual edibler, - kimse dillendi.
- Bir de ederik!
- Yox!-qız qışqırdı.- Yox, yox!- Sonra daha berkden qışqırdı:
- Visente, mene kömek ele! Mene kömek ele, Enrike!
Kimse dedi:
- Onlar daha sağ deyiller! Sene kömek ede bilmezler, axmaqlama!
- Düz deyil, yalandı! Onlar mene kömek edecekler! Ölüler mene kömek edecek! He, he, bizim ölenler mene kömek edecek!
- Hele bir öz Enrikene bax gör ne veziyyetdedir?!- leytenant dedi.- O, burda, baqajdadır...
- O, artıq mene kömek edir,-Mariya dedi,- siz görmürsüz meger, o, artıq mene kömek edir? Enrike, teşekkür edirem, sağ ol! Sene nece de minnetdaram!
- Elbette, kömek edecek!-leytenant kinaye ile polislere baxdı, dedi:- Qız deli olub! Polislerden dördü qalsın, silahları qorusun, biz yük maşını göndererik. Bu delini ise qerargaha apararıq. Orda her şeyi söyleyer.
- Yox!-Mariya qışqırdı,- siz görmürsüz ki, onlar hamısı mene kömek edir?
- Boş-boş danışma!-leytenant çımxırdı.- Senin başına sadece hava gelib.
- Heç kes ebes yere ölmür,-Mariya dedi.- İndi hamısı mene kömek edir.
- Qoy onlar sene bir saat da kömek elesinler...-leytenant
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç