gizledibler bele?
- Ne desen. Aprel meğlubiyyetinden sonra ne qaldısa, hamısını saxladılar. Gelecek üçün...
Enrike dedi:
- Axı bunlar geleceyin işidir!? Göresen evin izlendiyinden bizimkilerin xeberi varmı?
- Elbette, yox...
- Her halda, bilmek isteyirem ki, bu evde ne gizledibler bele?
- Silah dolu yeşikler, patronlar...
- Bunları ele bu gün burdan çıxartmaq lazımdır... – deye Enrike ağzında yemek davam etdi.- Bunlar, allah bilir bir de neçe ilden sonra lazım olacaq...Eskabaça[1] xoşuna gelirmi? Çox dadlıdır... Gel burda, yaxın otur.
- Enrike!-qız oğlana qısılaraq dedi. Mariya bir elini onun dizleri üstüne qoydu, o biri eli ile oğlanın boynunu tumarladı.- Menim Enrikem!
- Amma ehtiyatlı ol, belim berk ağrıyır!
- He, de görüm müharibeden qayıtdığına sevinirsen?
- Bu barede heç düşünmemişem.
- Enrike, bes Çuço necedi?
- Lerida etrafında helak oldu...
- Bes Felipe?
- Onu da öldürdüler... Ele orada...
- Arturo nece?
- Teruel etrafında helak oldu.
- Bes Visente?- deye Mariyanın üzündeki ifade heç deyişmedi; o, her iki elini oğlanın dizleri üstüne qoydu.
- O da helak oldu. Seladas yolunun üstünde, hücum zamanı...
- Visente menim qardaşımdı, Enrike.
Qız ondan bir qeder aralandı. Ellerini oğlanın dzinin üstünden götürüb gergin veziyyetde qaranlıqda tek oturdu.
- Bilirem,- deye Enrike yemeyine davam etdi.
- O, menim yegane qardaşım idi...
- Ele bilirdim xeberin var.
- Yox, bilmirdim, o, menim qardaşımdı...
- Bağışla, Mariya, çox teessüf... Gerek bunu ayrı cür deyeydim.
- Doğurdan onu öldürübler? Axı sen bunu nece bilirsen? Belke ele bu, yalnız emrde yazılıb?
- Bura bax, birce Bazilio, Rocelio, Esteban, Felo ve men sağ qalmışıq. Qalanları helak oldular.
- Hamısı?
- Hamısı öldü...
- Yox, men... inana bilmirem... inana bilmirem! -Mariya dedi.
- Mübahise etmeyin ne menası var axı?! Düz sözümdü, onlar sağ deyiller.
- Visente tekce menim qardaşım deyil axı! Men onun evezine canımı
<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 14 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç