getmişdiler. Onların ölümü tesadüfdür.
- Uğursuzluq deyil, he? Menim qardaşım uğursuz emeliyyatın qurbanı olub! Çuço da, İqnasio da!
- Bax, bu istisnadır! Herden biz mümkün olmayan şeyleri de etmeliyik. Mence, biz mümkün olmayan çox şey eledik. Lakin bezen hücum zamanı kömek olmur, artilleriya çatmırdı. Bezen bizim gücümüzü nezere almayıb tapşırıq verirdiler. Meselen, Seladas emeliyyatı kimi. Bax, belece uğursuz emeliyyatlar baş verirdi. Lakin bütövlükde götürende bu, müveffeqiyyet idi.
Qız susdu. Enrike xöreyi yeyib qurtardı. Külek esdi, ağacların yarpaqları terpenirdi. Aynabendin havası soyudu. Enrike boşqabları sebetin içine yığdı, ağzını salfetle sildi. Sonra barmaqlarını da seliqe ile silib bir eli ile qızı qucaqladı. Qız ağlayırdı.
- Ağlama, Mariya,- Enrike dedi.- Olan olub! Bundan sonrakı heyatımız barede düşünmek lazımdır. Qabaqda görülesi işlerimiz çoxdu.
Qız cavab vermirdi. Enrike küçe lampasının aynabende düşen işığında gördü ki, qız gözlerini düz onun gözlerine zilleyib.
- Biz bu romantikaya son qoymalıyıq. Bu ev ele başdan-ayağa romantikadır. Terror taktikasıyla da qurtarmalıyıq. Maceraçılıq etmek olmaz!
Mariya susdu. Enrikenin nezerleri ona dikilmişdi. Enrike bütün bu ayları Mariya barede fikirleşmişdi. Her zaman ve her gün! Heç özü ve işi barede bir o qeder düşünmemişdi.
- Sen deyesen kitab dilinde danışırsan, -qız dedi.- Senin nitqin insan diline benzemir.
- Çox teessüf,- oğlan dedi.- Bunu mene heyat öyredib. Biz ne etmek lazım olduğunu etmeliyik. Bu, menim üçün her şeyden vacibdir.
- Menim üçün ise en vacibi ölenlerdir!
- Ölenlere hörmet! Lakin bu, bir o qeder de vacib deyil.
- Yene kitab dilinde danışırsan!-qız qezeble dillendi.- Sende ürek evezine deyesen kitab döyünür.
- Çox teessüf, Mariya. Fikirleşirdim ki, sen meni başa düşersen!
- Menim başa düşdüyüm birce şey varsa o da ölülerdir.
Enrike anlayırdı ki, ölenle ölmek olmaz. Mariya yağış altında, Haram zeytunluğunda, Kihorun uçuq-sökük evleri
<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 14 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç