adlandırmaq da olmaz.
O, nefesini derdi ve elindeki balaca balta ile iri buz parçasını qırıb sobanın üstündeki qazançaya atdı (onlar bundan içmeli su kimi istifade edirdiler). Kişiler Sitka Çarliye yaxın oturdular. Xeste ise narahat halda o yan-bu yana çevrilerek keyimiş bedeni üçün rahatlıq axtarırdı.
--- Qardaşlar,- deye Sitka Çarli söhbete davam etdi.- Bilirsiniz ki, menim damarlarımda qırmızı Sivaş qanı axır, ancaq üreyimse ağdır. Qanımın qırmızı olmağı ecdadlarımın sehvi üzünden, üreyimin ağ olması ise yaxşı ağ dostlarımın olması sebebindendir. Men hele uşaq olanda bir heqiqeti öyrendim. Öyrendim ki, dünya siz ve sizin kimiler[3] üçün yaradılıb. Sivaşlar[4] sizinle ayaqlaşa bilmezler. Mene qalsa, onlar meşe heyvanları, marallar, ayılar kimi mehv olmalıdırlar. Men bu gün ocaq başında sizin aranızdayam, görürsünüzmü, artıq sizlerden birine çevrilmişem. Heyatda çox şeyler görmüşem, çox qeribeliklerle üzleşmişem, çox adamlarla uzun yol yoldaşı olmuşam. Bütün gördüklerimin neticesinde men de insanların emellerine sizin kimi qiymet verirem, sizin kimi mühakime yürüdürem ve hetta sizin kimi de fikirleşirem. Bilirem ki, ya sizlerden biri haqqında kobud danışsam, ya da öz ecdadlarımın neslinden birini teriflesem, meni pis qebul edib düşünmezsiniz ki, Sitka Çarli Sivaşdır, gözlerinden namerdlik yağır, danışığı da semimi deyil.
Etrafdakılar gücle eşidilecek sesle onunla razı olduqlarını bildirdiler.
- O qadının adı Passuk idi. Men onu deniz kenarında yaşayan ailesnden edaletli ticaret yolu ile almışdım. Onların Çilket tayfası denize tökülen kiçik çayın lap baş terefinde yaşayırdı. Men ne ona vurulmuşdum, ne de onun baxışları meni valeh etmişdi. Hem de o, çetin ki baxışlarını yerden qaldırıb adamın üzüne baxaydı. Qızlar evveller heç görmediyi yad bir kişinin qolları arasında nece utancaq ve qorxaq olurlarsa, o da hemişe bele idi. Dediyim kimi menim üreyimde ona yer yox idi, fikrim-zikrim uzun seyahet zamanı itlerimi yemleyecek ve avar çekmekde mene
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç