Günlerin bir günü seher Qoca Su Siçanı başını yuvasından çıxartdı. Onun xırda kinli gözleri, qısa tikanlı bığları vardı ve quyruğu bir qeder qara rezine benzeyirdi. Gölmeçenin içinde sarıbülbüle benzeyen balaca ördek balaları üzmeye çalışırdılar; Ana Ördek ise temiz ağ rengde idi, qırmızı ayaqları vardı ve balalarına suya nece baş vurmağı öyretmeye çalışırdı.
Ana Ördek balalarına deyirdi:
- Başınızı suya vura ve orda saxlaya bilmeseniz heç vaxt möteber cemiyyetde yaşaya bilmezsiniz.
Ana Ördek deqiqebaşı balaca balalarına suya baş vurmağı ve orda nece qalmağı gösterirdi. Lakin ördek balaları ona heç diqqet de vermirdiler. Onlar çox balacaydılar ve görünür, möteber cemiyyetde yaşamağın üstünlüklerini qanmırdılar.
- Ay sizi, deceller! Söze niye baxmırsız!?- deye Su Siçanı qışqırdı.- Ele boğulsanız yaxşıdı!
- Niye bele danışırsan? - Ana Ördek dillendi.- Uşaq olmamısan? Hamımız öyrene-öyrene gelmişik de. Evveli çetin olur, gerek valideynler sebr etsin.
- Ah! Ne dedin? – Su Siçanı ufuldadı.- Axı men valideynlik hissinden uzağam. Men evli deyilem, aile heyatının da ne demek olduğunu bilmirem. Düzü, heç evlenmek fikrim de yoxdu... Elbette, sevgi yaxşı şeydi, amma mence dostluq ondan daha qiymetlidir. Bu dünyada heqiqi dostluqdan savayı neciblik yoxdur. Buna da çox nadir hallarda rast gelmek olar...
Bu vaxt yaxındakı söyüd ağacının budağında oturub söhbete qulaq asan Yaşıl Ketanquşu soruşdu:
- Sizce, esl dost nece olur, he?
- He, he, ele men de bunu bilmek isteyirem!- Ana Ördek dedi; o, üze-üze gölmeçenin o biri başına qeder getdi ve sonra başını suya salıb ayaqlarını yelletdi, bununla da balalarına daha bir yaxşı nümune gösterdi.
- Bu ne sarsaq sualdır!- Su Siçanı çımxırdı.- Sedaqetli dost o demekdir ki, mene sadaqetli olsun, vessalam...
- Bes siz özünüz? Siz sedaqetlisinizmi?- deye cikkildeye-cikkildeye gümüşü budaqlarda hoppanıb xırda qanadlarını ağaca çırpan balaca bir
Varli ve kasibin dostlugu.bele de olmali idi
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç