ve evine getirildi.
Defne bütün kend gelmişdi. Çünki Balaca Hansı hamı tanıyırdı. Deyirmançı göz yaşı tökenlerin lap qabağında durmuşdu.
“Men onun en yaxşı dostu olduğum üçün en yaxşı yerde de durmalıyam”,- o, dedi.
Belelikle, o, qara örtüklü tabutun qabağında gedir, herdenbir desmal çıxarıb gözlerini silirdi.
Merasim bitenden sonra kend adamları karvansarada yığılıb şerab içir, şirin çörek yeyir, Balaca Hansın xatiresini yad edirdiler. Kendin Demirçisi dedi:
- Balaca Hans bizim her birimiz üçün böyük itkidir.
- Menim üçün ise ikiqat itki oldu, -deye Deyirmançı dillendi.- Tesevvür edin ki, men ona az qala öz el arabamı hediyye elemişdim. İndi qalmışam bele, bilmirem arabamı neyleyim... Evde el-ayağıma dolaşır. Ele köhnedir ki, onu heç kese de sata bilmirem. Gerek heç kese yaxşılıq elemeyesen, vallah. Bedxerclik adamı ziyana salır...
- Bes sonrası nooldu?- Su Siçanı soruşdu.
- Noolacaq, ele nağıl burda bitdi de...- Ketanquşu cavab verdi.
- Bes axı Deyirmançının axırı nece oldu?- Su Siçanı yene soruşdu.
- Men ne bilim nece oldu? Menimçün bunun heç ehemiyyeti de yoxdu...
- Men bilirdim ki, sen onu sevmirsen,- Su Siçanı mızıldadı.
- Siz axı, deyesen heç hekayenin menasını başa düşmediniz?- Ketanquşu qeyd etdi.
- Nece, mena nedir ki?
- Yeni, menevi-exlaqi deyerini...
- Sence, hekayenin menevi-exlaqi deyeri vardı, he?
- Elbette, vardı!
- Paho! Bunu ele evvelden deye bilmezdin!?- deye Su Siçanı qezeblendi.- Onda heç men sene axıradek qulaq asmazdım. Ele men de hemin tenqidçi kimi “cefengiyyatdır!” deyerdim de! Hele gec deyil!
Belelikle, Su Siçanı “Boş, menasız bir şeydir!”deyib uzun quyruğunu terpede-terpede yeniden gölmeçeye girdi.
Bu vaxt Ana Ördek Ketanquşuna sarı üzüb soruşdu:
- Bu Su Siçanı neceydi, xoşunuza geldimi? Onun müeyyen yaxşı cehetleri var. Amma men bir ana kimi öz adımdan deyirem ki, bu cür subay ve yalqız adamlar yazıqdılar, onları görende ağlamağım gelir.
-
Varli ve kasibin dostlugu.bele de olmali idi
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç