mene hamıdan eziz öz canımdır. Bax, tutalım, siz meslehetçisiniz, denize meslehet vere bilersiniz ki, sakit olsun bir az!? Eger dalğaları ram ede bilseniz, biz de bu kendirlerle, dorlarla, yelkenlerle elleşmerik. he, hökmünüzü gösterin de... Yox, madam ki, elinizden bir iş gelmir, onda gedin Allaha dua eleyin. Şükür eleyin ki, bu qeder ömür sürübsünüz, bu yaşa çatmısınız. İndi de o söz... meqam çatıb, he, çekilin kayutlarınıza ve hazırlaşın - kim bilir feleyin oyununu; birden işler lap fırıq oldu. Ehey... uşaqlar, elden becid olun! Çekilin yoldan, deyirem size, el-ayağa dolaşmayın! (Gedir).
Qonzalo. Yox, ne deyirsiniz deyin, bu herif meni arxayın eledi. Bunun alnında yazılıb ki, bir vaxt dara çekilecek. Mesel var, deyir o adam ki dardan asılasıdır, o adam heç vede suda batmaz. Ey felek, imkan yarat ki, bu herif dardan asılanacan ömür sure bilsin. Qoy onun boğazına sarılan ip bizim xilas kendirimiz olsun. Yoxsa geminin lövber kendirine çox da bel bağlamaq olmaz. Yox, eger men sehv edirem ve bu herifin ömrü dar ağacında bitmeyecek, onda demeli bizim işimiz bitib (Gedir).
Bosman qayıdır.
Bosman. Yelkeni endir! Elden qıvraq olun! Aşağı. Bir az da aşağı! Belke orta dor bizi bir yana çıxartdı.
Qışqırıq eşidilir.
Qırılmışlar gör ne çığır-bağır salıblar! Vallah, bunların hay-küyünden neinki kapitanın, heç küleyin de sesini eşitmek olmur...
Sebastian, Antonio ve Qonzalo qayıdırlar.
Yene geldiniz! Axı ne isteyirsiz? İşimizi-gücümüzü buraxaq gedek denizin dibine? Batmağa bele böyük hevesiniz var?
Sebastian. Görüm senin canına azar deysin! Abırsız hay-küyçü! Dinsiz-imansız, nanecib köpek!
Bosman. İndi ki, bele oldu, özün işle!
Antonio. Qorxağın biri qorxaq! Eclaf! Atasını tanımayan heya-sız! Sen bizden çox qorxursan ki, batasan! İtin biri it!
Q o n z a 1 o. Eşi, onda batan üz var? İsteyir bu gemi qoz qabığından nazik olsun, delme-deşiyi de heyvere arvadların ağzı kimi hemişe açıq qalsın, yene bu batan deyil!
Bosman. Külek semtine çevir!
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç