Qalanlara men zamin. Bütün işlerimizi
Dinmez hezm edecekler, pişik süd içen kimi.
Bize baş eyecekler.
Sebastian.
Yoldaşın, meslekdaşım,
Sen menimçün örneksen, en yaxşı nümunesen.
O işi ki, etmisen Milanda sen bir zaman,
Onu Neapol üçün edeceyem indi men.
Sıyır qılıncını, çal! Kral oluram bu günden!
Sen de, yaxın dostun, azadsan vergilerden!
Antonio.
Gel bir yerde sıyıraq qılınclarımızı biz,
Men kralı vuran zaman, sen öldür Qonzalonu.
Sebastian. Bir deqiqe sebir ele, sözüm vardır seninle.
Kenara çekilib danışırlar. Musiqi seslenir. Göze görünmez A r i e 1 peyda olur.
Ariel.
Menim ağam bilib ki, xeyirxah Qonzalonun
Başında bela vardır. Mene tapşırıq verib
İkisini de qurtarım. Yoxsa onlarla birge
Ağamın niyyeti de mehv olub yoxa çıxar.
(Qonzalonun qulağının dibinde oxuyur).
Sen yatmısan, xeyanet oyanıb!
Qılıncını sıyırıb dayanıb.
Ebedi yatmamaq üçün celd oyan!
Kralının keşiyinde tez dayan!
Gecikme, tez ol, celd ol, sen teles!
Yoxsa yerine yeter sui-qesd!
Antonio.
Sıyıraq qılıncları, birden vuraq ikimiz!
(Qılınclarını sıyırırlar).
Qonzalo (ayılaraq). Melekler! Xilas edin, xilas edin kralı!
Hamı oyanır.
Alonzo.
Nedir! Qılınclarınız niye yalınıdır, ne var?
Ne müdhiş baxırsınız?!
Q o n z a 1 o. Ne hadise baş verib?
Sebastian.
Sizin keşiyinizi çekirdik burda, birden
Bir nerilti eşitdik, dehşetli bir nerilti.
Öküzmü, yox şir idi... Vahime basdı bizi.
Siz de yeqin bu sesden oyandınız, elemi?
Alonzo. Men bir şey eşitmedim.
Antonio.
Ele qorxunc sesdi ki,
Pehlevan da qorxardı.
Ele bil yüz şir birden
Nere çekib torpağı lerzeye getirdiler. Alonzo. Bes sen nece,
<< 1 ... 15 16 [17] 18 19 ... 45 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç