Azadlıq ved edibler. Ver elini, ver bura!
Miranda.
Al, elimle bir yerde götür üreyimi de.
Salamat qal, ayrılaq indi yarım saatlıq.
Ferdinand. Salamat qal, sevgilim, sene yüz min uğurlar!
Ferdinand ve Miranda müxtelif semtlere gedirler.
Prospero.
Bunlar indi dadırlar sevginin nübarını.
Bunlar tek duymasam da, xoşbextem men de ancaq.
Feqet vaxtdır, gerek men hele çox işler görem,
İndi kitablarımın yanına gerek gedem (Gedir).
İKİNCİ SEHNE
Adamın başqa terefi. Stefano ve Trinkulo gelirler. Onların dalınca elinde şüşe tutmuş Kaliban gelir.
Stefano. Heç qulaq asmaq da istemirem. Çelleyi boşaldandan sonra su hortdadarıq. Ondan qabaq bir damcı da dilime vuran deyilem. Odur ki, küleyin semtinde dayan, gemini düz sür! Hey, menim bed-heybet nökerim, gillet menim sağlığıma!
Trinkulo. Bedheybet nöker! Bele de axmaq ada olar? Deyirler burda cemi-cümletanı beşce nefer yaşayır. Üçü - biz. Eger qalan ikisinin de kellesi bizimki kimidirse, onda bu dövlet laxlayıb!
Stefano. İç! Bedheybet nökerim! Men sene emr ediremse, içmelisen! Bura bax, gözlerin kellene çıxıb ki...
T r i nk u 1 o. Kellesine çıxmayıb harasına çıxacaq? Birce o qalıb ki, gözleri quyruğunun altına çıxsın.
Stefano. Menim bedheybet nökerimin dili şerabın dibinde batıb qalıb. Amma meni heç deniz de batıra bilmedi. Batmadım ki, batmadım. Üzdüm, üzdüm, yüz iyirmi mil üzdüm, axır çıxdım sahile. Ay bedheybet, and olsun Allaha, seni serkerde teyin eleyecem. Menim serkerdem... Yox, daha yaxşısı, bayraqdarım ol!
Trinkulo. Yene serkerde derd yarıydı, amma bundan heç cür bayraqdar çıxmaz. Heç bayrağı düz saxlaya bilmez.
Stefano. Yox, müsyö bedheybet, biz ki, hücuma-zada keçesi
deyilik.
Trinkulo. Heç hara gedesi deyilsiz! Artıq-eskik danışmayıb, it
kimi bura serilib qalaçasız.
Stefano. Ay bedheybet! Eger sen doğrudan da yaxşı bedheybet olsaydın, ağzını açıb bir kelme söz danışardm! Kaliban.
Söhbetin yaxşıdırmı, menim mübarek ağam?! İcaze ver yalayım
<< 1 ... 23 24 [25] 26 27 ... 45 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç