uzaqlaşır. Gelin onun dalınca düşek gedek. İşimizi sonra görerik.
Stefano. İdbar, sen qabağa düş, biz de dalınca gelek... Bu tebilçini görmek pis olmazdı. Eceb guruldayır.
Trinkulo (Kalibana). Ey, düş qabağa, Stefano, men de gelirem ardınca.
Gedirler.
ÜÇÜNCÜ SEHNE
Adanın başqa hissesi.
Alonzo, Sebastian, Antonio, Qonzalo, Adrian, Fransisko ve başqaları gelirler.
Qonzalo.
Hökmdar, and içirem müqeddes Meryeme ki,
Bir addım bundan artıq ata bilmeyeceyem.
Qoca sür-sümüklerim sızlayıb inildeyir.
Adanın başdan-başa ölçdük her terefini.
İzin verim dincelek.
A 1 o n z o. Seni tanımıram men.
Qaçasan.
Ele men de düşmüşem daha elden.
Dincel, ne deyirem ki... Men de puç ümidlere
Elvida deyim artıq, oğlum batıb, şübhesiz.
Deniz gülür ki, onu quruda axtarırıq.
A n t o n i o (Sebastiana).
Ümidini itirib! Çox gözel, amma bax, sen
Uğursuz ilk addımdan fikrini deyişme ha!
Sebastian. Yox, yox, qoy fürset düşsün.
Antonio. Fürset bu gece düşer! Möhkem yoxlayacaqlar.
Sebastian.
Yorulublar yamanca!
Beli, qetidir qerar. Bax, bu gece! Vessalam!
Qeribe ve tenteneli musiqi seslenir. Yuxarıda göze görünmez Prospero peyda olur.
Alonzo. Eşitdinizmi, dostlar, ne ecayib seslerdir!
Q o n z a 1 o. Ne ecazkar sedalar!
Ecaib fiqurlar peyda olur. Üstü düzülü masa getirirler, reqs ve tezim ede-ede kralla adamlarını masanın başına çağırırlar, sonra yox olurlar.
Alonzo. Aman Allah, bu nedir? Ne mexluqdurlar bunlar?
Sebastian.
Canlı oyuncaqlardır. İndi men de inandım Her cür möcüzelere: tek buynuzlu heyvana, Erebistan çölünde Semender adlı quşun Ağacdakı taxtına.
Antonio.
Men de inandım artıq
Bütün sen deyenlere... Neye desen inandım.
Xanenişin adamlar gülse de seyyahlara,
Yalan söylemirmişler seferlerden dönenler.
Qonzalo.
Qayıtsaq Neapola, söz
<< 1 ... 27 28 [29] 30 31 ... 45 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç