efv et!
Qarışıbdır fıkirler qoca başımda menim.
Mene bend olmayın siz, mağarada dincelin,
Men de bir az gezişim, boğum heyecanımı.
Ferdinand ve Miranda (biryerde):
Sakit olun siz, ata! (Gedirler).
Prospero. Yanıma gel, Ariel! Becid ol fikir kimi!
Ariel peyda olur.
A r i e 1. Fikir icraçısıyam. Nedir tapşırığınız?
Prospero. Ey ruh! Hazır olaq biz
Kalibanla görüşe.
Ariel.
Hökmdar, Sereranın rolunu oynayarken
İsteyirdim ki, senin yadına salım, amma
Qorxdum qezeblenersen...
Prospero. Hardadır o lotular?
Ariel.
İçib lap deli olublar. Serxoş cesaretiyle
Küleye deyirler ki, üzlerine esibdir.
Yeri tepikleyirler - deyme ayağımıza!
Amma niyyetlerinden el çekmeyibler esla.
Tebil çaldım qefilden. Cilovsuz qulun kimi
O saat qulaqların yamanca şeklediler.
Gözlerini qıydılar, burunların çekdiler,
Sanki iyleyirdiler musiqini...
Men ise qulaqlarını doldurdum seslerle, nevalarla.
Böyürtünün dalınca yönelen dana kimi
Düşdüler yola onlar. Üst-başları didildi,
İlişib tikanlara kolların arasında.
Seslerle azdıraraq bataqlığa getirdim.
Batıb qalıblar orda, üfunetin içinde.
Prospero.
Yaxşı, qanadlı dostum. Yene göze görünme.
Mağaradan al-elvan parçalar getir bura,
Qoy şirniksin oğrular ala-bezek şeylere.
Ariel. Uçuram! (Qeyb olur).
Prospero.
Yox, Kaliban ipe-sapa yatmayır.
Xilqetden iblisdir o, hayıf zehmetlerime,
Helim davranışıma! Heder imiş hamısı.
Qanmır o, xoş reftarı; getdikce qansız olur,
Getdikce idbar olur. Eybi yoxdur, az qalıb.
Onlara bir toy tutum, erşe çıxsın sesleri!
A r i e 1 peyda olur, elvan pal-paltar getirir. As kendirden bunları.
Prospero ve Ariel görünmez qalırlar. İslanmış, çirke bulanmış Kaliban, Stefano ve Trinkulo gelirler.
Kaliban.
Sus! Susun! Yavaş olun, kor köstebek de bele
Bizi eşitmesin heç. Bax, budur o mağara.
Stefano. Bura bax, bedheybet, senin o zerersiz saydığın ruh
<< 1 ... 33 34 [35] 36 37 ... 45 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç