göy denizi
Göyleredek tufanda, gurlatdım ildırımı.
Yupiterin oxuyla palıdı parçaladım,
Qayaları uçurdum, ağacları qopardım.
Menim gösterişimle açılırdı mezarlar,
Qaytarıb meyitlerin. Bax, bütün bu işleri Senetimle eledim.
Ancaq ki, kifayetdir... Bu qüdretli elmimden, sehrli tilsimlerden
El çekmek isteyirem. Qoy imdadına yetsin
Göylerin musiqisi - sağaltsın delileri!
Ondan sonra sındırıb sehirli çubuğumu
Torpağa basdıracam. Kitablarımın hansını
Denizde batıracam. Denizin lap dibinde.
Tenteneli musiqi.
A r i e 1 qayıdır. Onun ardınca ecaib hereketler eden A 1 o n z o gelir. Alonzonu
Qonzalo müşayiet edir. Sonra eyni halda Sebastian ve Antonio gelirler, onları
A d r i a n ve F r a n s i s k o müşayiet edir. Onlar Prosperonun çekdiyi sehrli daireye
daxil olur ve ovsunlanıb qalırlar.
Prospero (evvelce Alonzoya müraciet edir). Tenteneli musiqi sağaldar beyninizi. Burda dayan, bil ki, sen tilsimler içindesen. Etibarlı Qonzalo, sene acıyıram men, Senin kimi menim de gözlerimden yaş gelir. Get-gede zeifleyir ovsunumun qüdreti. Gecenin zülmetini seher eriden teki Deliliyin dumanı eriyir beyinlerde, Ölü şüur oyanır. Oyanır yavaş-yavaş. Qonzalo, xilaskarın, kralın sadiq eyanı, Vetene dönen zaman sene teşekkürümü Söz ile, emel ile layiqli bildirecem. Alonzo, sen o zaman, menimle ve qızımla Amansız reftar etdin qeddar, zalımcasına. Sebastian! Bu işde elbirdin qardaşınla, İndi bax, hemin işin cezasını çekirsen. Menim doğma qardaşım, qan qardaşım Antonio! Hökm etmek ehtirası öldürdü vicdanını. Hele bundan doymayıb, Sebastianla birge Krala da qesd etdiz. Bunun üçün çekirsiz İndi ikiqat ceza. Cani olsanız da siz, Efv edirem hamınızı! Qayıtsın şüurunuz! Qoy zekanın gur seli doldursun boş mecranı!
Hele meni görmürler, tanıya bilmeyirler. Ariel, mağaramdan tez getir papağımı, Bir de ki, qılıncımı!
A r i e 1 yox olur.
İndi görüneceyem
Milan hersoqu kimi geyinib keçinerek.
Tez ol ruh! Lap az
<< 1 ... 37 38 [39] 40 41 ... 45 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç