(kenara). İblis özü danışır bunun diliyle indi.
Prospero.
Yox (Antonioya).
Nankor haramzade! Sene qardaş demeye
Dilim gelmir doğrusu. Seni de efv edirem!
Birce hersoqluğumu qaytarmalısan geri.
Alonzo.
Eger sen Prosperosan, izah ele bir görek
Neçe xilas olmusan, bizi nece tapmısan?
Üç saat bundan qabaq qezaya uğradıq biz.
Derdim böyükdür menim: itirmişem oğlumu!
Prospero. Anlayıram derdini.
Alonzo. Ah! İtkim evezsizdir. Melhem deyil sebir de.
Prospero.
Yox, yox, sebir melhemdir. Men de ağır itkide Onu dada çağırdım, sakit oldum, ovundum.
A 1 o n z o. Senin de bele ağır itkin vardır, deyirsen?
prospero.
Belece ağır, hem de, belece teze itkim! Derdim daha ağırdır, itirmişem qızımı - Yegane övladımı!
Alonzo.
Qızını itirmisen! Ah, kaş ki, ulu tanrı dirildib cavanları qaytaraydı salamat. Kral ve kraliça olub, Neapolun taxtına Çıxaydı her ikisi. Denizin girdabında Oğlum yox, men bataydım! Qızı haçan itirdin?
Prospero.
Bu fırtına zamanı. Görürem ki, bu görüş, Qeribe vüsalımız senyorları sarsıdıb, Hele de inanmırlar sözlerime heç cüre. Dilleri söz de tutmur. Amma bilin, tanıyın, Prosperoyam lap yeqin, hemin o Prospero ki Hersoqluqdan devrilib qovulmuşdu Milandan. Sizin kimi meni de möcüzeli tesadüf Atıb bax, bu sahile. Sahib oldum adaya. Amma besdir bu haqda. Bütün olub keçeni İlk görüşde danışmaq çox yersiz nedir, mence. Buyurun mağarama - budur menim sarayım, Xidmetçim az, tebem yox. Kral, bura tamaşa et; Sen mene hersoqluğu qaytarırsan, elemi? Evezinde men sene möcüze gösterecem. Hersoqluqdan min defe qiymetli bir hediyye Alacaqsan sen menden. Bir bura diqqet ele!
Mağaranın ağzı açılır. Bir - biriyle şahmat oynayan Ferdinand ve Miranda görünürler.
Miranda. Eziz dostum, deyesen, cığallıq eleyirsen?
Ferdinand. Cığallıq? Seninlemi? Yox, heç vede, sevgilim!
Miranda.
Yüz seltenet xetrine cığallayardın yeqin,
Amma ne olsun, men de "düz oyundur" deyerdim
Alonzo.
Eger bu
<< 1 ... 39 40 [41] 42 43 ... 45 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç