Yaxşıca beledem ata-babadan,
Dabbağda gönünü tanıram, inan!
Edebsiz, şuluqçu, böhtan danışan,
Debdebe, tentene qulları olan,
Yaltaq, ikiüzlü, meğrur ve alçaq,
Bu alçaq adamlar fürset düşende
Yıxıb mehv etmekçün düşmenlerini
Her şeye el atar - böhtana, şere,
Haqqa da and içer günde min kere!..
Leonato. Qulaq as bir mene...
Antonio.
İş onda deyil.
Sebr ele. Bunlarla men bacararam.
Don Pedro.
Pislik istemirik biz ki sizlere...
İnanın, Qeronun ölümüne de
Ürekden yanırıq! Feqet bilin siz,
Men öz namusuma and içirem ki,
Sübut olunmuşdur onun günahı...
Leonato. Siz susun, prins!
Don Pedro.
Yox, siz danışmayın!
Men sizi dinlemek istemirem, yox!
Leonato.
Elemi?! Gel gedek, qardaş, men onu
Bizi dinlemeye mecbur ederem!
Antonio.
Gel gedek, dinlemek istemeseler,
Onlardan, ya bizden biri ölecek!
Leonato ve Antonio gedir.
Benedikt gelir.
Don Pedro. Bir ora bax, axtardığımız adam bura gelir. Klavdio. He, senyor, yeni ne var? B e n e d i k t. Gün aydın, elahezret.
Don Pedro. Salam, senyor. Siz, demek olar ki, vaxtında gelmisiniz, demek olar ki, savaşanları ayırmağa özünüzü çatdırmısınız. K l a v d i o. Dişi tökülmüş iki qoca az qala bizim burnumuzu qoparacaqdı.
Don Pedro. Leonato ve qardaşı. He, sen buna neçe baxırsan? Onlarla dalaşmış olsaydıq, qorxuram hamı bizi qınayaydı: iki qoca ile
duele çıxmışıq!
B e n e d i k t. Edaletsiz dava-dalaşda men heqiqi reşadet görmürem. Men sizin ikinizi de axtarırdım.
Klavdio. Ele biz de seni axtarırdıq. Yaman melanxoliye düşmüşük ve bilmirik ki, yaxamızı ondan nece
<< 1 ... 57 58 [59] 60 61 ... 74 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç