etmekde idi. Maşinistin qapısını açanda Keller hele de hereketsiz dayanmışdı. “Boşdur” – genc dillendi, - Maşinistin yeri boşdur!”. Onlar lenger vura-vura kabineye girdiler. yüksek süret qatarı hele de tunelin içerisile daha da derine aparırdı. “Allah xatirine” deyerek reis hansısa düymeleri basıb, eyleci çekse de qatar dayanmadı. Keller ise emin etmeye çalışırdı ki, onlar hele lıap evvelden qatarı saxlamağa çalışıblar. Ancaq qatar yoluna davam edirdi. “O hemişe yoluna davam edecek...” – telebe süret cihazına baxaraq dillendi: “150. qatar ne vaxtsa bele süretle hereket edibmi?” – “Aman Allah!, - bu cür süretle heç vaxt, düz 150!” – “Süret deyişib. Artır. Artıq 180-dir. Biz mehv olacıyıq”. Pencereye yaxınlaşdı. Müavazinetini saxlaya bilmeyib üzü üste pencereye çırpıldı. “Maşinist hardadı?” – deye bağırdı. Projektorların ağ işığında yanlardan, yuxarıdan, aşağıdan, her terefinden ötüb keçen qayalara diqqetle baxırdı. “Tullanıb” – reis cavabında qışqırdı. “Ne vaxt?”. Keller bir xeyli susdu, sonra yene siqaret çıedi: “ Derhal, 5 deqiqeden sonra.- deye dillendi, - Hamını xilas etmek menasız idi. Yük şöbesinin növbetçisi de qatardan tullanıb”. “Bes siz?”. “Men qatarın reisiyem, hem de men hemişe ümidsiz yaşamışam”. “Ümidsiz...” – genc tekrarladı. Alnını şüşeye söykedi. “Demek ki, bu üzden bele görünürmüş, eslinde ise biz uçuruma yuvarlanırmışıq”. “Men geriye qayıtmalıyam. – reis dillendi, - Vaqonlarda panika ola biler, qatma-qarışıqlıq yaranar”. “Elbette” – telebe kök şahmatçı ve roman oxuyan küren saçlı qızı xatırladı. Kellere “Ormond Brasil 10” qutusunu uzatdı: “ Götürün. Oraya çatanacan özünüzdıkileri de itireceksiniz”. Bütün gücünü toplayaraq dehlizle getmeye çalışan reis soruşdu ki, bes o, niye geri qayıtmaq istemir. Genc indi heç bir mena kesb etmeyen düymelere baxdı: “ 210. inanmıram ki, bu cür süretle siz vaqonlara çata bilesiniz”. “Bu menim borcumdur”. “Elbette” –deye telebe cavab verse de, bu bu borcun işe yaramayacağını düşündü. “Her halda men cehd etmeliyem”
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç