– Keller yene bağırdı. Qatar ciddi-cehdle aşağıya doğru hereket edirdi ki, bu qeribe ve dehşetli “sonu” yerin daha derinliyine, bütün varlığın son nöqtesine çatdırsın. Güclü tekandan Keller düz telebenin üstüne yuvarlandı. Üzü üste yıxılmışdı. Üz-gözünün qanını sile-sile idareetme düymesinden tutaraq dikeldi. Gencin yanında uzanaraq çiyinlerini qucaqladı. “İndi ne edek?” – telebenin qulağına bağırdı. Telebenin kök bedeni artıq onun özüne bele cansız ve lazımsız görünürdü. O, artıq heç neden ehtiyat etmirdi, aşağıya doğru geden qatarın penceresinden uçuruma belke de ilk kes bele geniş açılmış gözler ile baxırdı. “Ne edek?” – reis bir de bağırdı. “Heç ne” – telebe uçuruma baxmaqdan ayrılmayaraq dillendi. Güclü külek az önce qulaqlarına tıxadığı yaş pambıqları diyirlederek uçurdu. Nehayet yan şüşeler çatladı.
- Heç ne. Allah bizi aşağıya atmışdı, indi ise biz onun yanına yükselirik.
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç