babam, ya da lap ele (hetta tereddüd etsem de) qayınatam olsaydın, özümü xoşbext sanardım. Ancaq bir ata kimi menim üçün çox ağır oldun ve en çox da ona göre ki, qardaşlarım balaca iken öldüler, bacılarım ise dünyaya gec geldiler, demeli, bu ağırlığı tek çekmeli oldum, halbuki bele ağırlıq üçün çox zeif idim.
Sen ikimizi de müqayise et: qısa desek, damarlarımdan Kafka qanı axsa da, men kafkalara xas olan heyat eşqile, emellerle, fatehlik arzusu ile deyil, Löviler[4] nesline mexsus, adamı gizli-gizli, qorxa-qorxa eks terefe çeken, bezen de tamamile sönüb geden bir hevesle yaşamışam. Sen ise, eksine, esl Kafka kimi güclü, sağlam, iştahalı, qalın sesli, danışmağa qabil olan, özündenrazı, qetiyyetli, dözümlü, zamanın nebzini tutan, insanları tanıya bilen, müeyyen menada sexavetli adamsan ve elbette, coşqun, bezen de tündmecaz olduğun üçün, bütün bu üstünlüklerin terkib hissesi kimi sehvlerden, zeif cehetlerden de xali deyilsen. Ancaq ümumi dünyagörüşü baxımından Filipp emi, Ludviq emi, Haynrix emi[5] ile müqayisede, belke de xalis Kafka deyilsen. Qeribedir ki, bunun niye bele olduğunu men de başa düşmürem. Axı onlar çox şen, gümrah, serbest, qayğısız idiler ve senin kimi de ciddi deyildiler (Yeri gelmişken, bu xasiyyetlerinin çoxu mene de keçib, lakin senin tebietindeki ziddiyyetler mende olmadığından hemin mirasdan yaxşı istifade ede bilmemişem.) Ancaq yeqin ki bu baxımdan senin de günlerin bir-birine benzemeyib, uşaqların - en çox da men - ümidlerini doğrultmadığı ve bu sebebden de öz evinde sıxıldığın günlere qeder (ancaq eve qonaq gelende, başqa cür olurdun) sen de gülerüz olubsan ve ola bilsin nevelerin, kürekenin, belke Valli istisna olunmaqla, öz övladlarından ala bilmediyin herareti sene veribler. Her halda biz başqa-başqa adamlar idik ve bizim bele başqa-başqa adamlar olmağımız her ikimiz üçün o qeder tehlükeli idi ki, kimse yavaş-yavaş böyümekde olan menle artıq böyüyüb başa çatmış senin münasibetlerinin geleceyi barede danışmalı olsaydı, deyerdi
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç