istemirem ki, onda düz elemedin... Belke doğrudan da hemin gece meni başqa yolla sakitleşdirmek olmazdı... Men bununla yalnız senin terbiye üsullarını ve hemin üsulların mene nece tesir etdiyini seciyyelendirmek isteyirem. Elbette, hemin hadiseden sonra men sözebaxan oldum, ancaq bununla bele, içimde ele bil nese qırıldı. Men bu menasız su istemek hevesimin tebiiliyi ile zorla bayıra atılmağın qeyri - adi dehşetini heç cür uyuşdura bilmirdim. Sonralar iller uzunu bele bir dehşetli fikir mene ezab vermeye başladı ki, o neheng kişi, yeni atam, son instansiya heç bir sebeb olmadan, gecenin birinde gelib meni yorğan-döşekden galdıraraq eyvana ata biler ve bele çıxırdı ki, men onun üçün heç neyem!
O vaxt bu, yüngül bir başlanğıc idi, ancaq bütün varlığıma hakim kesilen “heç ne” olmağım haqqındakı hiss (herçend başqa bir baxımdan hem de necib ve cox semereli hiss idi) en çox senin tesirinle yaranmışdı. Onda mene bir az ruh, bir az mehribanlıq, getmek istediyim yolun bir az açıq olması lazım idi, ancaq bunun evezinde sen o yolu bağladın ve melum meseledir, bunu xoş niyyetle eledin ki, men başqa yol seçim. Lakin men buna yaramırdım. Meselen, yaxşı esgeri salam verende, yaxşı yeriyende meni daha da ruhlandırıdın, amma menden yaxşı esger çıxmadı. Meni yaxşı yemeye, hele üstünden pive içmeye de ruhlandırırdın, ya da menasını başa düşmediyim mahnıları tekrarlamağa, senin sevimli ibarelerini dilim dolaşa-dolaşa yamsılamağa... Ancaq bunların heç biri menim geleceyim üçün deyildi... Maraqlıdır ki, indinin özünde de sene nese toxunanda, men senin iradene qarşı çıxanda (meselen, evlenmek fikrine düşende), ya da kimse menim xetrime deyende (meselen, Pepa[7] meni söyende) mene ürek-direk verirsen. Mene kim olduğumu xatırladırsan, daha yaxşı reftara layiq olduğumu yadıma salırsan ve Pepanı emelli-başlı mezemmet edirsen. Bu yaşımda meni ruhlandırmağın daha menası olmadığını bir kenara qoyaq: eger söhbet ilk növbede menden getmirse, bu ruhladırmağın mene ne
<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 48 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç