çeke biler. Öz evimin içinde qulağı dinc yaşayıram ve ele bu anda da düşmenim asta-asta, sessiz-semirsiz hansı terefdense yeri oya-oya mene yaxınlaşır. Bununla heç de demek istemirem ki, o menden hessasdır.
Belke o da menim haqqımda men onun haqqında bildiyim qeder bilir. Ancaq ele heyasız yırtıcılar var ki, kor-korane yeri qazırlar ve menim yuvam da çox böyük olduğundan, ne vaxtsa bura gelib çıxacaqlarına ümid edirler. Elbette, menim burda bir üstünlüyüm var ki, öz evimdeyem, yolları, giriş-çıxışların semtini yaxşı bilirem. Hemin o yırtıcı çox asanca menim lezzetli şikarıma çevrile biler. Ancaq getdikce qocalıram, indi çoxları menden güclüdür, düşmenim de az deyil ve ele de ola biler ki, birinin elinden qaçarken o birinin eline düşerem. Ah, bele şeyler o qeder olur ki! Ancaq, her halda, emin olmalıyam ki, hardasa tez çata bileceyim açıq bir yol var. Aradan tez çıxmaq üçün ele bir yol ki, onu düzeltmek üçün çox işlemeli olmuşam. Ancaq ele de olmasın ki, ümidsizlik içinde haranısa qazıram, qoy lap yumşaq yer olsun ve qefleten – Allah özü meni bu beladan hifz elesin – düşmenin dişlerini ombamda hiss edirem. Özü de meni hedeleyen yalnız yerin üstündeki düşmenlerim deyil, beleleri yerin altında da var. Onları hele görmemişem, ancaq barelerinde çoxlu efsaneler eşitmişem ve hemin efsanelere de çox inanıram. Hamısı da yerin altında yaşayan mexluqlardır, hetta efsanelerin özü de onları düz-emelli tesvir ede bilmir. Heç qurbanları da onların üzünü görmeyib. Yaxınlaşanda, yerin altından caynaqlarının xırçıltısı eşidilir – bu da yalnız onların elametidir – ve o deqiqe de her şey qurtarır. Hemin anda öz evinde olmağın da xeyiri yoxdur, daha doğrusu, artıq onun evinde olursan. Meni bu zaman heç o başqa yol da xilas eleye bilmez – belke de bu heç xilas yolu deyil - eksine, axırıma çıxar, ancaq her halda, ümiddir ve men de onsuz yaşaya bilmerem. Bu böyük yoldan elave meni xarici alemle bir neçe dar, ancaq eyni zamanda da, tehlükesiz yol da birleşdirir. Temiz hava da içeri
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç