Sizin üçün çox sert olar. Başqası yoxumdur.
Qadın başını bulayaraq siqaret götürdü. Ravik hele de yanan kibriti ona teref tutdu.
O, tez-tez, özü de derin qullabla çekirdi. Ravik kibrit çöpünü suya atdı. Çöp qaranlıqda axan ulduz kimi parıldadı ve yalnız suya çatanda söndü.
Körpünün üstü ile bir taksi asta-asta gelirdi. Sürücü maşını saxlayıb, onlara baxdı, bir az gözledi. Sonra qaz verib, qaranlıqda parıldayan yaş V Georq prospekti ile süretle üzüyuxarı qalxdı.
Ravik birden hiss etdi ki, yaman yorulub. Bütün günü işleyib elden düşmüş, axşamsa gözüne yuxu getmemişdi. Buna göre de çıxmışdı ki, bir az boğazını yaşlasın. İndi birden-bire ona ele geldi ki, nemişlik yağan bu geceden başına yorğunluq elenir. Qadına baxdı. Onu niye saxladı axı? Melum şeydir ki, ona nese olub. Ancaq bunun Ravike ne dexli? Başına iş gelen azmı qadın görmüşdü? Xüsusile geceler, özü de Parisde... İndi ise onun üçün ferqi yox idi, bir-iki saat yatmaq isteyirdi.
– Gedin eve! Gecenin bu vaxtı Parisin küçelerinde ne axtarırsınız? Onsuz da yaxşı heç ne tapmayacaqsınız.
Ravik paltosunun yaxalığını qaldırıb, getmek istedi. Qadın ele baxdı ki, ele bil, onu başa düşmemişdi:
– Eve? – deye tekrar etdi.
Ravik çiyinlerini çekdi:
– Eve, qaldığınız yere, mehmanxanaya, ne bilim hara... Hara oldu. Yoxsa polise düşmek isteyirsiniz?
– Mehmanxanaya? Perverdigara...
Ravik dayandı. «Yene hara gedeceyini bilmeyen bir adam», – deye fikirleşdi. Bunu evvelceden götür-qoy etmek lazım idi. Eyni şeyler idi, tekrar olunurdu. Axşam olanda hara gedeceklerini bilmirler, ancaq seher açılanda ne vaxt durub getdiklerinden xeberin olmur. Sonra hara gedeceklerini bilirler. Çoxdankı öteri qaranlıq qorxusu idi, onunla gelib, onunla da gedirdi. Siqareti atdı. Özü bele günlere azmı düşmüşdü?!
– Gedek, bir yer tapıb araq içek, – bunu Ravik dedi. En asan yolu bu idi. Pulu veren kimi çıxıb geder, o da başına bir çare qılardı. Qadın qeribe bir hereketle sendeledi, Ravik onun qolundan yapışdı.
– Yorulmusunuz? – deye

<< 1 [2] 3 4 ... 402 >>