içdim.
Buşe ona heç ne demedi. Qapını bağlayıb, balaca şkafdan fiqurlu bir qedeh götürdü. Ravik ikrahla qedehe baxdı. Üstünde qadın başı oyulmuşdu. Buşe konyak süzüb, qedehi tovuz quşu çekilmiş süfrenin üstüne, onun qabağına qoydu.
– Siz ağıllı adama oxşayırsınız, müsyö, – dedi.
Ravik dana bilmezdi: bu arvadda nese xoşa gelen bir şey vardı. Ancaq Lüsyenin dediyi kimi, poladdan deyildi,. ondan da beter, rezinden idi. Poladı sındırmaq olur, rezin ise... Eslinde, zererin ödenmesi meselesinde haqlıydı.
– İşi yaxşı görmemisiniz, neticesi de pis olub, – dedi, – pulu qaytarmaq üçün ele bu kifayetdir.
– Teşrihden sonra xeste ölende siz pulu qaytarırsınız?
– Xeyr. Ancaq ele olur ki, heç pul almırıq. Meselen, Lüsyenden...
Buşe onun üzüne baxdı:
– Çox eceb... Bes bu ne hoqqadır çıxarır? Hele sevinmelidir ki!
Ravik qedehi qaldırdı.
– Madam, – dedi, – daha sözüm yoxdur. Sizinle bacarmaq çetin imiş...
Buşe şüşeni ehtiyatla stolun üstüne qoydu.
– Müsyö, çox adam buna cehd eleyib. Ancaq onların içinde en ağıllısı sizsiniz. Ele bilirsiniz, bele işden xoşum gelir, ya da qazancı çoxdur? O üç yüz frankın yüzü polise gedir. Yoxsa, qoyarlar işlemeye? Odur, bax, biri gelib qapını kesdirib, haqqını isteyir. Gerek, hamısının ağzına bir şey atasan. Başqa cür ola bilmez... Bunu öz aramızda deyirem: işi qurdalasanız, batıracağam. Polis özü ört-basdır eleyecek. Buna tam emin ola bilersiniz.
– Eminem, eminem...
Buşe diqqetle ona baxdı, istehza elemediyine emin olan kimi stul çekib oturdu. Bu bedheybet bedende bedheybet bir güc var imiş: ele bil, stul yox, tük götürdü. Gelenin ağzını yummaq üçün saxladığı konyakdan bir qedeh de süzdü.
– Eslinde, üç yüz frank az pul deyil. Ancaq polisden elave, bilirsiniz ne qeder derdi var? Menzil haqqı, özünüz şahidsiz ki, burada çox bahadır. Pal-paltar, aletler, hekimlere baxmayın, mene ikiqat bahasına başa gelir... Sonra bunun müşteri getireni var, şeytanlayanı var... Gerek, hamını razı salasan. Teze ilde, ad gününde vezifeli şexslerin

<< 1 ... 102 103 [104] 105 106 ... 402 >>