etdi:
– Bize daha fikirleşib baş sındırmaq lazım deyil. Her şeyi qabaqcadan fikirleşibler, götür-qoy edibler, duyublar. Lap konserv kimidir, tekce ağzını açmaq lazımdır. Günde üç defe eve gönderirler. Daha bize ekib-becermek, tereddüd, şübhe, hesret ocağında bişirmek lazım gelmir. – O irişdi. – Bele heyat asan yox, ucuzdur, Boris.
– Yox, biz saxta pulkesenler zemanesinde yaşayırıq. – Morozov qezetleri eline götürdü. – Bir bunlara bax! Herbi zavodları ona göre tikirler ki, sülh isteyirler, hebs düşergelerini ona göre yaradırlar ki, heqiqeti sevirler!

Edalet de siyasetbazlar üçün perde olub. Siyasi caniler indi xilaskara çevrilib. Azadlıq ise ağalıq iddiasında olanların gürultulu şüarıdır. Saxta pullardır! Menevi saxtalıqdır! Hamısı da tebliğatın uydurmasıdır, riyakarlıqdır! Pozğun ünsürlerin elinde idealizm silahıdır! Kaş bir az da vicdanları olaydı... – O, qezetleri bürmeleyib tulladı.
– Dörd divar arasında qezeti de çox oxuyuruq, – Ravik dillendi.
Morozov güldü:
– Bes nece! Tebietin qoynunda qezet tekce tonqal...

O dayandı. Ravik yoxa çıxmışdı. Qefleten yerinden sıçrayıb, özünü kafenin qarşısındakı izdihama vurdu, V Georq prospektine teref üz qoydu...
Heyretlenmiş Morozov bir-iki saniye ne edeceyini bilmedi, sonra cibinden pul çıxarıb stolun üstündeki çini qablardan birine tulladı ve Ravikin qarasınca düşdü. Ne olduğunu bilmirdi, her ehtimala qarşı gedirdi ki, birden ona lazım olar. Gözüne polis deymirdi. Mülki paltarda onu izleyen de yox idi. Seki adamla dolu idi. Fikirleşdi ki, lap yaxşı oldu, eger polis tanıyıbsa, asanca aradan çıxa bilecek. Onu V Georq prospektine çatanda gördü. Hemin anda yolun işığı deyişdi ve uzun maşın karvanı Ravikin önünü kesdi. Buna baxmayaraq, o, özünü ireli atdı, az qaldı taksinin altına düşsün. Sürücü özünden çıxdı. Morozov arxadan çatıb onu geri dartdı:
– Deli olmusan? – deye qışqırdı. – Özüne qesd eleyirsen? Ne olub?
Ravik cavab vermeyib, diqqetle küçenin o biri üzüne baxırdı. Küçe yaman sıxlıq idi, dörd cerkede

<< 1 ... 122 123 [124] 125 126 ... 402 >>