boylanırdı.
– Rast gelse, dalınca düş. El vurma, elece izle, öyren, gör harada qalır. Özge heç ne lazım deyil. Bir az vaxt qazan, her şeyi arxayınca götür-qoy ele. Sefehlik eleme... Eşidirsen?
– He...–hele de küçelere baxan Ravikin fikri heç özünde deyildi.

Stola bir püstesatan yaxınlaşdı. Elinde oyuncaq siçan tutmuş oğlu da dalınca gelirdi. Yaylı oyuncağı mermer döşemenin üstüne qoyanda, siçan hoppanıb- düşmeye başladı ve oğlanın eli üstüne dırmaşdı. Skripkaçı yene geldi. Bu defe başında şlyapa var idi ve Parlez moi djamour (12) çalırdı. Yaşlı, üz-gözünden xestelik yağan bir qadın onlara benövşe teklif eledi.
Morozov saatına baxdı:
– Sekkizdir, – dedi, – daha gözlemeyin menası yoxdur, Ravik. İki saatdan çoxdur oturmuşuq. O bu vaxta qalmaz. İndi bütün Fransa şam yemeyine meşğuldur.
– Sen arxayınca çıx get, Boris, niye heder yere burada oturursan?
– Bir de ele şeyler danışma. Ne qeder lazım olsa, oturacağıq. Ancaq istemirem, sen özünü bele üzesen. Saatlarla burada oturub gözlemeyin xeyri yoxdur. İndi ona her yerde rast gelmek olar. Bu ehtimal indi restoranlarda, gece klublarında, fahişexanalarda daha çoxdur.
– Bilirem, Boris.
Morozov iri, tüklü elini Ravikin elinin üstüne qoydu:
– Ravik, – dedi, – gel sen mene qulaq as. Eger ona rast gelmek alnına yazılıbsa, mütleq geleceksen. Yazılmayıbsa, boş şeydir, isteyirsen, lap on il gözle. Ne dediyimi özün yaxşı bilirsen. Hemişe, her yerde gözüaçıq ol, hazırca dayan! Ancaq özünü ele apar ki, guya, yanılmısan. Çox güman ki, beledir. Bu, yegane düzgün yoldur. Yoxsa, özün öz axırına çıxarsan. Menim de başıma gelib. Texminen, iyirmi il bundan qabaq. Her deqiqe mene ele gelirdi ki, indice atamın qatillerinden birine rast geleceyem. Qara basır...– O, qedehde qalanı başına çekdi. – Lenete gelsin,. adamı qara basır. Dur, gedek, bir yer tapıb şam eleyek.
– Sen get, çöreyini ye, Boris. Bir azdan geleceyem.
–Yene burada qalmaq isteyirsen?
– Bir-ikice deqiqe... Sonra mehmanxanaya gedeceyem, işim var.
Morozov onun üzüne

<< 1 ... 125 126 [127] 128 129 ... 402 >>