baxdı. Mehmanxanaya ne üçün getdiyini bilirdi. Onu da bilirdi ki, saxlaya bilmeyecek, Ravik gedecek. Qoy getsin, öz işidir...
– Yaxşı, – dedi, – men «Meri-Meri» deyem, sonra da «Bublik»e gedeceyem. Ya zeng ele, ya da gel. – Onun qalın qaşları çatıldı. – Boş yere risq eleme. Bele yerde qehremanlıq göstermek düşüklük, sefehlikdir. Ele yerde vur ki, aradan çıxa bilesen. Bu, senin üçün ne uşaq oyunudur, ne de macera filmi.
– Bilirem, Boris, narahat olma...
Ravikin «İnternasional» mehmanxanasına girmesi ile çıxması bir oldu. Yolu «Milan»ın yanından keçirdi. Saata baxdı. Doqquzun yarısı idi, Joan hele evde olardı.
Joan özü qabağına çıxdı.
– Ravik?! – O, çox teeccüblendi. – Menim yanıma gelmisen?
– He...
– Sen ki bura gelen deyildin?! Meni bura köçüren günden gelmemisen...
Ravik dalğın halda gülümsedi:
– Eledir, Joan. Biz seninle qeribe heyat sürürük.
– He, lap göstebek, ya da yarasa kimiyik. Ya da bayquş... Qaranlıq qarışanda üze çıxırıq.
O, iri sessiz addımlarla otaqda gezişirdi. Eyninde tünd - göy rengli xalat vardı, kişi xalatına oxşayırdı, kemerini de çox sıxmışdı. Hemişe «Şehrizad»a geydiyi bayırlıq paltarı çarpayının üstüne atılmışdı. Çox gözel, hem de elçatmaz bir uzaqlıqda idi...
– Getmek vaxtın deyil, Joan?
– Hele yox, yarım saat var. Bu yarım saat en çox sevdiyim vaxtdır. Bir azdan yene gedeceyem... Gör bir neyim var! Qehve, dünyanın özü boyda vaxt.. Bu gün hetta sen de gelib çıxmısan! Hele kalvadosum da var.
Şüşeni getirdi. Ravik onu alıb, açmadan stolun üstüne qoydu. Sonra ehtiyatla onun ellerinden tutdu:
– Joan! – dedi.
Joanın gözlerindeki qığılcım söndü, ona sığındı:
– Tez ol de, ne olub?
– Nece meger? Ne olmalıdır ki?
– Nese olub. Sen bele gelmisense, demek, nese var. Ona göre gelmisen?
Ravik hiss etdi ki, onun elleri elinden sürüşür. Ancaq, eslinde, Joanın ne özü, ne de elleri terpenirdi. Sanki, ellerinin içinde nese var idi, onları geri çekirdi.
– Bu axşam gelme, Joan! Bu axşam.. Belke, sabah da... O birisi gün de...
–
<< 1 ... 126 127 [128] 129 130 ... 402 >>
Kitabini oxumuwam bu eserin cox gozel eserdi.oxumayanlara meslehet gorulur oxusunlar.
Cox sevdiyim bir eserdi,Oxumusam..
Çox boyuk hevesle oxudum.Oxumaga deyer.
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç