soruşdu.
– Bilmirem. Deyesen...
– O qeder yorulmusunuz ki, yata da bilmirsiniz?
Qadın başını terpetdi.
– Bele şeyler olur. Gedek, men tutmuşam.
Onlar Marse prospekti ile üzüyuxarı qalxdılar. Ravik görürdü ki, qadın ona sığınır. Ele sığınırdı ki, deyerdin,yıxılacaq, ondan tutub durur. I Pyer de Serp prospektini keçdiler. Şalo küçesinin tininden ayrı bir küçe uzanıb gedirdi ve uzaqda, tutqun, yağışlı semada «Zefer tağı»nın kölgesi görünürdü...
Ravik balaca zirzemiye açılan ensiz qapını gösterdi:
– Bura girek. Her halda, bir şey tapılar.
Bura, adeten, sürücülerin yığışdıqları meyxana idi. İçeride iki-üç taksi sürücüsü ve bir neçe fahişe oturmuşdu. Sürücüler kart oynayır, fahişeler ise «Absent» içirdiler. Onlar qadına ani nezer salıb, laqeydlikle baxışlarını çekdiler. Bir az yaşlı görüneni esnedi, o biri ise tenbel-tenbel dodaqlarına boya çekdi. Zalın o biri başında, üzden teleye düşmüş siçovula oxşayan cavan xidmetçi daş döşemeye neftli kepek sepib silmeye başladı. Onlar qapının ağzındakı boş stol arxasında oturdular. Bura yaxşı idi, qurtaran kimi çıxıb gederdi. O heç paltosunu da çıxarmadı.
– Ne içeceksiniz? – deye soruşdu.
– Bilmirem... Ne olur, olsun...
– İki qedeh kalvados, – Ravik xidmetçiye teref döndü. Onun eyninde jilet var idi, köyneyinin qolunu da çırmalamışdı. – Bir qutu da «Çesterfled» siqareti.
– Yoxumuzdur. Tekce fransız siqaretleri var.
– Yaxşı, onda bir qutu yaşıl «Loran» getirin.
– Yaşılı yoxdur. Göydür...
Ravik xidmetçinin çılpaq qadın şekli döyülmüş qoluna baxdı. Qadın lay-lay buludların üstü ile harasa gedirdi. Xidmetçi onun baxışlarını o deqiqe tutdu, yumruqlarını düyünledi, ezeleleri gerilende qadının qarnı qalxdı.
– Ele ise, göyünü getirin.
Xidmetçi irişdi:
– Baxaram, belke, yaşıldan qalmış oldu, – deyerek ayaqlarını sürüye-sürüye uzaqlaşdı. Ravik onun arxasınca baxdı. – Ayağında qırmızı başmaq, qolunda reqqase... Deyesen, türk donanmasında qulluq eleyib.
Qadın ellerini stolun üstüne qoydu. Onları ele rahatladı ki, deyerdin,

<< 1 2 [3] 4 5 ... 402 >>