sinesine çarpazlanmışdı. Yanındakı balaca ketilin üstünde balaca, ucuz, ağacdan yonulmuş madonna fiquru vardı. Onun üstünde pomada lekesi qalmışdı. Ravik fiquru götürüb arxasına baxdı: «Made in Germany» yazılmışdı. Diqqetle meyite baxdı. Dodaqlarına boya çekmemişdi. Üzden elesine de oxşamırdı. Gözleri yarıaçıq idi. Biri o birine nisbeten daha çox açılmışdı. Onlardan biganelik yağırdı ve üzünde, ele bil, ebedi hesret nişanesi donub qalmışdı…
Ravik meyite teref eyildi. Stolun üstündeki derman şüşelerine baxıb, onu müayine etmeye başladı. Zor işledilmemişdi. Dikeldi.
– Ona baxan hekimin adı ne idi? – deye qadından soruşdu. – Adını bilirsiniz?
– Xeyr.
Ravik diqqetle onun üzüne baxdı: rengi qaçmışdı.
– Keçin oturun. – O, küncdeki stulu gösterdi. – Yerinizden terpenmeyin. Hekim çağıran xidmetçi buradadır? – Qapıdan içeri boylananlara göz gezdirdi.
– Bu mertebeye Fransua baxır, – döşemesilen ağacı tüfeng kimi sinesine sıxmış süpürgeçi qadın dillendi.
– Fransua kimdir?
Xidmetçi ireli durdu.
– O hekimin adı ne idi?
– Bonne. Çarlz Bonne.
– Telefon nömresini bilirsiniz?
Xidmetçi eşeleyib cibinden nömreni tapdı.
– Passi, 2743.
– Yaxşı… – Ravik boylanan adamların arasından sahibkarın sifetini de gördü. – Belke, qapını bağlayaq? Yoxsa, isteyirsiniz, küçeden keçenler de tökülüşüb gelsinler?
– Xeyr, xeyr! Dağılışın. Hamınız dağılışın! Neye yığışıbsınız? İş vaxtı deyil? Men axı size pul verirem. – Kişi hamını çıxarıb, qapını bağladı.
Ravik desteyi götürüb evvelce Vebere zeng vurdu, onunla bir az da danışdı. Sonra Bonnenin nömresini yığdı. Bonne qebul otağında idi. O, qadının dediklerini tesdiq eledi.
– Kişi ölüb. Ölüm şehadetnamesini yazmaq üçün gele bilmezsiniz?
– O, meni qovdu. Özü de tehqir eledi!
– Daha tehqir eleye bilmez.
– Heç haqqımı da vermedi. Mene tamahkar, fırıldaqçı dedi.
– Bes pulunuzu da almağa gelmezsiniz?
– Adam göndererem.
– Yaxşısı budur, özünüz gelin. Yoxsa pulu görmeyeceksiniz.
– Yaxşı, gelerem, – Bonne bir az tereddüd eleyenden sonra

<< 1 ... 21 22 [23] 24 25 ... 402 >>