Qoldberq, mühacir Vizenhof ve bir de kimse var idi. Ravik işığı yandırdı. Vizenhofla Rut Qoldberq qoça Qoldberqi kukla kimi qucaqlarına almışdılar ve üçüncü kişi telese-telese pencerenin desteyine bağlanmış qalstukun düyününü açmağa çalışırdı.
– Kesin!
– Bıçağımız yoxdur, – Rut Qoldberq qışqırdı.
Ravik el çantasından qayçı çıxarıb, kesdi. Qalstuk qalın, şümal ipekden idi ve kesilmesi xeyli çekdi. Ravik onu kesende az qalırdı üzü Qoldberqin sifetine toxunsun. Kişinin gözleri berelmiş, ağzı açıla qalmış, dili çıxmışdı. Seyrek saqqalına den düşmüşdü ve ağ xallı tünd-yaşılı qalstuk qırış-qırış olub, şişmiş boğazının etine işlemişdi. Meyit Vizenhofla Rutun qolları arasında asta-asta yellenirdi. Onlar, sanki üzünde tebessümü donmuş qoça Qoldberqi sessiz-semirsiz yırğalayırdılar...
Rut Qoldberqin yanaqları qızarmışdı, göz yaşı da sel kimi axırdı, Vizenhof ise daş kimi ağır meyitin altında ter tökürdü. Qoca, sağlığında bele ağır olmazdı! Onların ikisini de ter basırdı, qorxudan sifetleri qırış-qırış olmuşdu, inildeyirdiler... Çiyinleri üzerindeki baş ise sessiz-sessiz, asta-asta yırğalanır, sanki, kimese, neyese dişlerini ağardırdı. Ravik qalstuku kesende, baş Rut Qoldberqe teref eyildi. O, diksinerek qışqırdı, ellerini buraxdı, meyit yana eyildi, bir qolu qalxdı, ele bil, telxek kimi yalandan yıxıla-dura arvadın dalınca getmek istedi... Ravik onu tutub, Vizenhofun kömeyi ile döşemeye uzatdı. Qalstukun düyününü açaraq, müayineye başladı.
– Meni...–Rut qırıq-qırıq danışmağa başladı. – Meni kinoya gönderdi. «Rütxen, – dedi, – bütün günü evde oturub darıxırsan. Niye kinoya getmirsen? «Kursel» kinoteatrına get, «Kraliça Kristiana» filmi gedir, Qrete Qarbo oynayır. Niye gedib baxmırsan? Yaxşı yere bilet al, ya parter olsun, ya da loja, otur bax; iki saatlığa bu cehennemden ayrılmağın özü de böyük şeydir». Ele sakit, ele mehriban danışırdı ki! Sonra başımı sığalladı, «Kinodan çıxanda da Monse parkının yanındakı şirniyyat dükanında şokoladlı, ya da südlü dondurma yeyersen.

<< 1 ... 237 238 [239] 240 241 ... 402 >>