Get, bir az eylen», – dedi. Men de getdim. Qayıdanda...
Ravik ayağa duranda Rut Qoldberq sesini kesdi.
– Deyesen, siz çıxan kimi asıb...
Qadın düyünlenmiş yumruqlarını ağzına apardı:
– Ö... ölüb?
– Hele demek olmaz, baxarıq... İndi süni nefes vermek lazımdır. Bilirsiniz, nece eleyirler? – deye Vizenhofdan soruşdu.
– Xeyr... Bir az... Lap az...
– Onda bura baxın!
Qoldberqin qollarını geniş açıb, tezeden sinesine qatladı, bir-iki defe bele eledi. Qoldberqin boğazında xırıltı eşidildi.
– Sağdır! – Qadın qışqırdı.
– Xeyr, ora yığılıb qalmış havadır.
Ravik onun qollarını bir az da hereket eletdirdi, sonra Vizenhofa teref döndü:
– İndi de siz eleyin, – dedi.
Vizenhof tereddüdle meyitin yanında diz çökdü.
– Tez olun! – Ravik hövseleden çıxdı. – Bileklerinden tutun... Yox, bir az yuxarıdan tutsanız, yaxşıdır.
Vizenhofu ter basdı.
– Bir az berk eleyin! Ciyerlerde qalmış havanın hamısı çıxsın.
Sonra mehmanxana sahibesine teref döndü. Onların başı qarışanda, otaq adamla dolmuşdu. İşare ile sahibeni yanına çağırdı, dehlize çıxdılar.
– Keçinib, – dedi, – indi elediyimiz de boş şeydir. Qayda beledir, gerek, eleyesen. Onu yalnız möcüze xilas eleye biler.
– Bes neyleyek?
– Hemişe elediyinizi.
– Tecili yardım? Bu o demekdir ki, on deqiqeden sonra polis gelecek.
– Polise, onsuz da, xeber vermelisiniz. Qoldberqin senedi var idi?
– Beli, yaxşı senedleri var. Pasportu da, şexsi vereqesi de...
– Bes Vizenhofun?
– Müveqqeti icazesi var. Vizası uzadılıb.
– Yaxşı oldu. Demeli, her şey qaydasındadır. Onların ikisine de deyin ki, menim adımı çekmesinler. Qadın eve qayıdanda onu bele görüb, haray salıb, Vizenhof kendiri kesib, tecili yardım gelene kimi süni nefes verib... Deye bilersiniz?
Sahibenin xırda, quş gözleri ona zillendi:
– Elbette. Onsuz da polis gelende özüm yanlarında olacağam, qoymaram...
– Oldu.
Onlar otağa qayıtdılar. Vizenhof Qoldberqin üzerine eyilerek işleyirdi. Sanki, onların ikisi de seher idmanı edirdi. Sahibe qapının ağzında dayandı:
–

<< 1 ... 238 239 [240] 241 242 ... 402 >>