Xanımlar ve ağalar, – dedi, – tecili yardım çağırasıyam. Oradan gelen hekim, ya sanitarlar polise zeng vuracaqlar, o da yarım saata burada olacaq. Kimin senedi yoxdursa, şeylerini yığışdırsın, en azı elde-ayaqda olanları götürüb, «katakomba»ya düşsün, orada gözlesin. Ola bilsin, polis otaqları axtaracaq, şahidleri dindirecek.
Otaq o deqiqe boşaldı. Sahibe başını terpetmekle Raviki arxayın eledi ki, Rut Qoldberqi de, Vizenhofu da öyredecek. Ravik döşemeye atılmış qalstukun yanındakı el çantasını ve qayçını götürdü. Qalstuk ele düşmuşdü ki, Üstündeki firma nişanı görünürdü: «S. Fördör. Berlin». Onun en azı on marka qiymeti vardı, Qoldberq kefinin kök vaxtlarında almış olardı. Bu firma Ravike tanışdı, özü onun qalstuqlarını taxardı.
O, şeylerini yığışdırıb, Morozovun otağına qoydu. Ehtiyat üçün bele eleyirdi. Çox güman ki, polis heç ne ile maraqlanmayacaq. Ancaq bele yaxşıdır, Fernandan sümüyü seksenmişdi.
O, «katakomba»ya düşdü.
Xeyli adam içeride heyeçanla ora-bura vurnuxurdu. Hamısı da senedi olmayan mühaçirler, «gizli briqada» idi. Klarisse ile jan onlara kömek edib, çamadanları «katakomba»dakı zirzemiye oxşayan otağa yığırdılar. Zalın özü ise şam yemeyi üçün hazırlanırdı. Stollar açılmış, çörek qoyulmuşdu ve metbexden qızardılmış balıq iyi gelirdi.
– Vaxt çoxdur, telesmeyin, – deye jan heyecanlanmış mühacirleri sakitleşdirmeye çalışırdı. – Polis hara, bele tezlikle gelmek hara!
Mühacirler ise telesirdiler. Onların bexti ne vaxt getirmişdi ki?! Ellerinde çamadan, basabasla zirzemiye doluşurdular. İspan Alvares de onların arasında idi. Sahibe bütün mehmanxanaya car çekmişdi ki, polis gelecek. Alvares Raviki görende günahkar-günahkar gülümsedi. Ravik de bilmedi ne üçün...
Arıq biri kişi arxayın addımlarla ona teref geldi. Filologiya ve felsefe elmleri doktoru Ernst Zaydenbaum idi.
– Manevr başlandı? – deye Ravike müraciet etdi. – Axırıncı meşqdir. «Katakomba»da qalacaqsınız?
– Xeyr.
Mehmanxananın altıillik veteranı Zaydenbaum çiyinlerini çekdi:
– Men

<< 1 ... 239 240 [241] 242 243 ... 402 >>