bundan xeberi olmayacaq.
– Ona göre qalmıram…
– Yaxşı, onda, gerek, bir şey içesiniz. Lazımdır… – Ravik cavab gözlemeyib zengi basdı. Xidmetçi, ele bil, qapının ağzında hazır dayanmışdı, o deqiqe içeri girdi.
– İri qedehlerde iki konyak getirin.
– Buraya?
– Bes haraya? Elbette, buraya.
– Baş üste, müsyö.
Xidmetçi bir şüşe «Kurvuaze» konyakı ve iki qedeh getirdi. Qorxa-qorxa künce, qaranlıqda işlıdayan çarpayıya teref baxdı.
– İşığı yandırım? – deye soruşdu.
– Xeyr. Şüşe de qalsın.
Xidmetçi mecmeyini stolun üsütüne qoyub, ikinci defe gözucu çarpayıya baxdı, o deqiqe de çıxıb getdi. Ravik şüşeni götürüb qedehleri doldurdu.
– İçin, – dedi, – kömek eleyecek.
– Ele bilirdi, qadın içmek istemeyecek, o da başlayacaq dile tutmağa. Ancaq qadın tereddüd elemeden qedehi başına çekdi.
– Onun çamadanlarında size lazım olan şey var?
– Xeyr.
– Ele şey ki saxlamaq isteyirsiniz? Lazımınız olar. Belke, bir de baxasınız?
– Xeyr, heç ne yoxdur. Deqiq bilirem.
– Balaca çamadanda da?
– Belke de, var. Bilmirem…
Ravik çamadanı götürdü, onu pencerenin yanındakı stolun üstüne qoyub açdı. Bir-iki şüşe, alt paltarı, qeyd defterçeleri, bir qutu yağlı boya, fırça, bir de kitab… İkinci gözde parusin qovluq ve nazik kağıza bükülmüş pul vardı. Ravik kağızı işığa tutdu.
– Yüz dollardır, – dedi, – götürün. Xeyli dolanmaq olar. Çamadanı da qoyaq sizin şeylerin yanına. O, sizin de ola biler.
– Teşekkür edirem.
– Ola bilsin ki, indi bütün bunlar size iyrenc görünür. Ancaq bele lazımdır. İlk günler üçün size lazımdır.
– İyrenc görünmür. Ancaq men bunları tekbaşına eleye bilmezdim.
Ravik qedehleri doldurdu.
– Bunu da için.
Qadın bu defe yavaş-yavaş içdi.
– İndi bir az yaxşı oldu?
Qadın onun üzüne baxdı:
– Ne yaxşı oldu, ne de pis. Heç ferq elemedi.
O, qaranlıqdan gücle seçilirdi. Herden küçedeki reklamların qırmızı işığı gah üzüne, gah da ellerine düşürdü.
– Ne qeder ki o, buradadır, heç ne haqda fikirleşe bilmirem, – dedi.
Sanitarlar adyalı götürüb, xereyi çarpayıya

<< 1 ... 26 27 [28] 29 30 ... 402 >>