Çox vacib işdir. Son ilde işlerimizi burada yaxşı qurmuşuq, ela gedir! Ne iş olduğunu deye bilmerem, ancaq...–Haake güldü.–Burada her şeyi pulla almaq olar. Satqın milletdir. Az qala istediklerimizin hamısını öyrenmişik. Çox eziyyet çekmirik, özleri gelib deyirler. Veteni satmaq da bunlarda vetenperverliyin bir növüne çevrilib. Çoxpartiyalılıq beledir. Qalib gelmek üçün partiyalar bir-birini, belelikle de, veteni satırlar. Bu, bizim xeyrimizedir. Çoxlu hemfikir tapmışıq, hamısı da tesirli dairelerdendir...–O, qedehini qaldırıb içine baxdı, boş olduğunu görüb, yere qoydu. – Heç silahlanmır da... Ele bilir, silahlanmasa, onlarla işimiz olmayacaq. Teyyarelerinin, tanklarının sayını bilseniz, özüne qebir qazan bu xalqa gülmekden ölersiniz...
Ravik onun dediklerine qulaq asırdı. Bütün diqqetini cemlemişdi, ancaq buna baxmayaraq, her şey – stollar da, xidmetçiler de, axşam serinliyinde qaynayan heyat da, küçelerde şütüyen maşınlar da, evlerin başına dolanan ay da, küçelerde sayrışan al-elvan reklamlar da, hetta bir vaxt onun heyatını mehv elemiş, indise üzbeüz oturub boşboğazlıq eleyen qatiller qatili de ona yuxu kimi gelirdi...
İki şıq geyinmiş qız onların yanından keçende Ravike baxıb gülümsedi. «Oziris»de işleyen İvetta ile Marta idi. Bu gün istirahet edirdiler...
– Lenet şeytana, entiqe şeylerdir! – deye Haake onların dalınca baxdı.
«Kaş dalda bir küçede elime düşeydi! Dar, bomboş küçe olaydı.. Ya da Bulon meşesinde...» – Ravik üreyinden keçirdi.
– Bu xanımların çörek pulu mehebbetden çıxır, – dedi.
Haake onların arxasınca baxdı:
– Pis deyiller. Zennimce, sizin başınız bele şeylerden yaxşı çıxmalıdır,–deyib Haake yene konyak sifariş verdi. – İcaze verin, sizi de qonaq eleyim.
– Teşekkür edirem. «Perno» içeceyem.
– Deyilene göre, burada yaxşı yerler var, adam görende ağlı başından çıxır. –Haakenin gözleri parıldadı. O vaxt gestaponun zirzemisindeki gur işıqda da belece parıldamışdı...
«İndi onları yada salmaq lazım deyil, – Ravik üreyinden keçirdi. – İndi

<< 1 ... 273 274 [275] 276 277 ... 402 >>