atmamısan ki, düşmeye. Nuş olsun!
Ravik de içdi.
– Gerek, vağzala gedib onun qatara mindiyini öz gözümle göreydim.
– Bes nece?! Hele gülle de ataydın! En azı iyirmi il katorqa alardın. Bele ağıllı ideyalardan yene varındır?
– Var! Heç olmasa, onun qatara mindiyine baxardım.
– O da seni göreydi ve her şey de biteydi!
– Gerek, hansı mehmanxanaya düşdüyünü soruşaydım.
– Soruşaydın da, şübheye salaydın da! – Morozov qedehleri yene doldurdu. – Qulaq as, Ravik, indi sene ele gelir ki, düz elememisen. Bu fikri başından çıxar getsin! Eger bacarmırsansa, neyise vur, dağıt. Ele şey deyirem ki, hecmce iri, qiymetce ucuz olsun. Zennimce, «İnternasional»ın «Palma zalı»nı dağıtsan, besindir.
– Xeyri olmayacaq...
– Onda danış! Yorulana qeder danış! Danış ki, yüngülleşesen, sakitleşesen. Rus deyilsen, yoxsa bunun xeyrini başa düşerdin.
Ravik başını qaldırdı:
– Boris, – dedi, – bilirem, siçovulu öldürmek lazımdır ki, qayıdıb seni dişlemesin. Ancaq men bu haqda danışa bilmerem. Onun evezine fikirleşerem. Fikirleşerem ki, bir de rast gelende, nece eleyim. Teşrihe hazırlaşan kimi hazırlaşacağam. Bacardığım qeder yaxşı hazırlaşacağam. Meşq edeceyem. Hele on dörd gün vaxtım var. Bele yaxşıdır. Çox yaxşı oldu. Özümü sakit aparmağa öyreşerem. Sen düz deyirsen. Sakitleşib fikrini cemlemek üçün danışmaq lazımdır. Bunu düşünmekle de elemek olar. Soyuqqanlılıqla düşünürsen, nifretin daha da artır. Onu xeyalımda o qeder öldüreceyem ki, görüşende, artıq öyreşmiş olacağam. Öyreşende adam birinci defeye nisbeten çox qetiyyetli, sakit olur. İndise gel söhbet eleyek. Ancaq başqa şey barede danışaq. Mene qalsa, ağappaq qızılgüllerden danışarıq. Bir onlara bax! Bu bürkülü gecede qara oxşayır? Ele bil, bu narahat gecenin lepedöyenindeki köpükdür! He, indi razı qaldın?
– Yox!
– Yaxşı, onda bu yaya bax! 1939-cu ilin yayına! Barıt qoxusu verir. Bu qızılgüller de gelen qış milyonlarla qebrin üstünü örtecek qara oxşayır. Biz de bunun sağlığına bade qaldırırıq... Düz demirem? Yaşasın

<< 1 ... 277 278 [279] 280 281 ... 402 >>