Bunu bir defe İspaniyada görmüşem. Onda fehle Pablo Nona deyirdi ki, semanı faşistler icad eleyib... Bir ayağı da yox idi... Menden de bir az incimişdi, deyirdi ki, niye kesilen qıçını spirtin içinde konservleşdirib saxlamadım. Ele bilirdi ki, bedeninin dördden birini, yeni kesilmiş ayağını qebre qoyublar. Xeberi yox idi ki, itler onu oğurlayıb yeyib...

XXV


Veber sarğı otağına geldi. Ravike işare eledi, ikisi de otaqdan çıxdı.
– Düran zeng vurmuşdu. Tecili seni isteyir. Demeyine göre, qeyri-adi işdir, mürekkeb veziyyetdir.
Ravik Veberin üzüne baxdı:
– Daha doğrusu, teşrihi korlayıb, indi menim boğazıma bağlamaq isteyir. Ele deyil?
– Mence, yox. Heyecanlıdır. Çox güman ki, çetin veziyyete düşüb, ne edeceyini bilmir.
Ravik başını buladı. Veber susurdu.
– Menim qayıtdığımı haradan bilir?
Veber çiyinlerini çekdi:
– Bilmirem. Tibb bacılarının işi olacaq.
– Niye Binoya zeng elemir? O ki yaxşı çerrahdır.
– Men de ele meslehet gördüm. Ancaq deyir ki, çox mürekkeb veziyyetdir, sizin sahe ile bağlıdır.
– Boş şeydir. Parisde her sahe üzre ela cerrahlar var. Niye Martele zeng vurmur? O da dünyanın en meşhur cerrahlarından biridir.
– Sebebini özünüz bilmirsiniz?
– Elbette, bilirem! Hemkarlarının yanında rüsvay olmaq istemir. Yurdsuz-yuvasız hekimin yanında ise her şey olar, çünki o, dilini qarnına qoyacaq...
Veber onun üzüne baxdı:
– Tecilidir... Gedeceksiniz?
Ravik xalatının bağlarını dartıb açdı:
– Elbette! Başqa yolum da var? Ancaq bu şertle ki, siz de gelesiniz.
– Yaxşı, menim maşınımla gederik.
Onlar pillekenle aşağı düşdüler. Veberin maşını xestexananın qabağında dayanmışdı ve günün altında par-par yanırdı. Mindiler.
– Siz içeride olmasanız, teşrihi boynuma götüren deyilem. Allah bilir, dostumun ne planı var.
– İnanmıram ki, bele veziyyetde başqa planı da olsun.
Maşın terpendi.
– Men çox şeyler görmüşem, – Ravik söze başladı. – Berlinde çavan bir assistent

<< 1 ... 279 280 [281] 282 283 ... 402 >>