XXVI


Maşın Vojiror küçesinin tininde dayandı.
– Ne olub?–Ravik soruşdu.
– Nümayiş destesi keçir,–sürücü geri dönmeden cavab verdi... – Bu defe kommunistlerdir.
Ravik Kete baxdı. O, bir künce qısılıb oturmuşdu. XIV Lüdovikin saray xanımı kimi geyinmişdi ve bu maskarad paltarı onu daha da arıq, ince gösterirdi. Üzüne çoxlu boya yaxmışdı. Ancaq renginin sarılığı yene de bilinirdi. Almacıq sümükleri çıxmışdı...
– Çox gözel! – Ravik dillendi. – 1939-cu il, iyul ayı... Beş deqiqe bundan evvel «Odlu xaç» cemiyyetinden olan faşistlerin nümayişi keçdi, indi de kommunistler... Biz de eynimizde meşhur XVII esrin bal paltarı, onların arasında... Gözeldir, Ket!
– Eybi yoxdur! – Ket gülümsedi.
Ravik qayığa oxşayan ayaqqabılarına baxdı. Eceb dövran idi! Hele bunlar bir yana qalsın, istenilen polis eynindeki paltara baxmayıb onu tuta bilerdi...
– Başqa yolla gedim? – Sürücü soruşdu.
– Döne bilmezsiniz.–Ketin evezine Ravik cavab verdi.–Arxada maşın çoxdur.
Nümayişçiler sessiz-semirsiz kesme küçeden keçirdiler. Ellerinde bayraq, şüar var idi, ançaq mahnı oxumurdular. Bir deste polis de onları müşayiet edirdi. Vojiror küçesinin tininde de bir deste polis dayanmışdı. Diqqeti celb etmemek üçün aralı-aralı düzülmüşdüler ve heresinin de bir velosipedi vardı. Onlardan biri küçe boyu gezişir, patrulluq eleyirdi. Hemin polis yaxınlaşıb maşının içine baxdı, heç ne demeyib, yoluna davam etdi.
Ket Ravikin baxışlarını o deqiqe tutdu ve dedi:
– Gördünüz, heç teeccüblenmedi. Özü bilir... Polisin her şeyden xeberi var. Manforların teşkil etdiyi bu bal yay mövsümünün hadisesi hesab olunur. İndi evi de, bağı da polis üzük qaşı kimi araya alıb.
– Ele ise men lap arxayın ola bilerem.
Ket gülümsedi. Ravikin başına gelenlerden xeberi yox idi...
– Bu gün Parisdeki bütün daş-qaşlar ora yığışacaq. Tarixi geyimler, xalis daş-qaşlar... Bele meclislerde polis risqe

<< 1 ... 296 297 [298] 299 300 ... 402 >>