yene çatmadı. Viza almaq çox çekdi. Bu axşam Moneni satmalı oldum. Veteyl menzeresi idi. Ele bilirdim, onu da özümle apara bileceyem.
– Onsuz da, harada olsa satmalı deyildiniz?
– Eledir... Ancaq dollara satardım, ikiqat artığına düşerdi.
– Amerikaya gedirsiniz?
Rozenfeld başını terpetdi:
– Buradan uzaqlaşmaq vaxtı çatıb.
Ravik sualediçi nezerlerle onun üzüne baxdı.
– Kor yapalaq da gedir, – Rozenfeld elave etdi.
– Kor yapalaq kimdir?
– Tanımırsınız? Markus Mayeri deyirem. Onun adını kor yapalaq qoymuşuq. İy bilir, qaçmaq vaxtı gelende duyur.
– Mayer? Herdenbir «katakomba»da piano çalan dazbaş kişi deyil?
– Odur. Praqa hadisesinden sonra adı kor yapalaq qaldı.
–Yaxşı addır.
–Hemişe iy bilib, Hitler hakimiyyete gelmemişden iki ay qabaq Almaniyadan çıxıb. Vyanada da nasistleri üç ay qabaqlayıb. Almanlar Praqaya girmemişden ay yarım qabaq da oradan qaçıb. Her şeyi onun dediyi ile ölçürem. Hemişe! İy bilir... Ele ona göre de şekilleri qoruya bilmişem. Almaniyadan çıxanda pul götüre bilmedim, markanı buraxmırdılar. Milyon yarım pul qoymuşdum. İstedim hamısını neqd geri alam, ancaq nasistler geldi, çatdıra bilmedim. Mayer ağıllı terpendi, bir hissesini aradan çıxara bildi. Menimse eseblerim dözmedi, yarımçıq buraxdım. İndi Amerikaya gedir, men de ona qoşuluram. Heyif Moneden...
– Eybi yoxdur, onun pulundan qalanı götürersiniz. Frankı aparmaq qadağan deyil.
– Eledir. Ancaq orada satsaydım, uzun müddet dolana bilerdim. Görünür, Qogeni de qurban veresi olacağam...–Rozenfeld spirt lampasının ora-burasına baxdı.–İndi bu üçü qalıb. Gerek, onlarla dolanam. İş tapmağa ümidim yoxdur, ele möcüze indi haradadır?! Hele üçü qalıb! Heresi ömrümden bir parça özü ile aparır...– O, indi çamadanın yanında yazıq-yazıq dayanmışdı.–Vyanada beş il yaşadım. Çox bahalıq deyildi, birteher başımı girleyirdim... Ancaq yene de iki Renuara ve Deqanın bir pasteline başa geldi. Praqada ise bir sisle ve beş resm eseri yedim: ikisi Deqanın, biri Renuarın qrafikası, ikisi de Delakruanın

<< 1 ... 307 308 [309] 310 311 ... 402 >>